Marathon Brussel

VERSLAG MARATHON BRUSSEL
*********************************************

Dit zou mijn eerste marathon worden en de verwachtingen waren 4uur met dit resultaat zou ik al heel tevreden zijn.Voor mij was het vooral te doen om de ervaring en eens te zien of al die geruchten dat de marathon pas begint aan 33km of die wel kloppen.
Prachtig weer in een zonovergoten Brussel op een toch redelijk zwaar parcour met heel veel vals plat en lichte hellingen in een groen decor.We waren met drie man afgereisd naar Brussel, Geert(die bij ons werkt)Anthony Proot en ikzelf, we zijn naar mijn zuster afgezakt die in Sterrebeek woont die ons van daaruit gevoerd heeft naar de start, na s’morgens nog een stevig bord spaghetti met bruine suiker te hebben verorberd.We hadden besloten om de ballon te volgen van 4uur zo zouden we zeker zijn van ons stuk.Na 6km was ik goed opgewarmd en wou eigenlijk al sneller beginnen te lopen, maar omdat het de eerste keer was wist ik niet wat me nog te wachten stond en besloot dan maar om nog een paar km’s bij de ballon te blijven, na ong. 11 km’s te hebben samen gelopen stak ik een tandje bij en voelde mij daar goed bij dus besloot ik om maar verder te lopen op mijn elan.Anthony bleef bij de ballon van 4uur omdat het ook zijn eertse keer was en samen met Geert gingen we op zoek naar de ballon van 3h45’,dat lukte ons vrij aardig tot km27 dan zag ik dat Geert stilletjes aan de man met de hamer aan het tegenkomen was en besloot dan maar om nog een tandje bij de steken, tot km 35 lukte dat zeer goed, maar stilletjes aan begon ik ook de spierpijn te voelen vooral dan op de laatste hellingen, fysiek bleef alles prima verlopen en de man met de hamer ben ik niet tegenkomen alleen wat verzwakt de laatste 5km’s , maar toen ik zag dat Geert niet meer terug kwam vergat ik alle pijn, 3uur 45’ zou er niet meer inzitten, uiteindelijk gefinisht in 3h47’53
Geert in 3h53 en Anthony in 4h20’.
Dus zeer tevreden veel water gedronken(ongeveer 4liter), geen enkele keer moeten wandelen ook niet bij de bevoorradingen en gedurende de ganse race een min of meer zelfde tempo kunnen lopen.Nu weet ik wat een marathon is en dat de vele duurtraingen toch zijn vruchten afwerpen.Eerst een weekje recuperen en dan beginnen we stilletjes op te bouwen naar de IM van Malaysia volgend jaar in februari.

Geschreven door Jan Lefevere.

Verslag 1/4 Triathlon Mechelen

1/4 TRIATLON MECHELEN


10 dagen na de Zwintriathlon is traditioneel de triathlon van Mechelen de afsluiter van de kalender in eigen land.Voor sommigen nog even een laatste test vooraleer te vertrekken naar Hawai. Anderen bevestigen hun goede vorm van de laatste weken. Sommigen nemen revanche op een mindere dag of andere is het gewoon net een wedstrijd teveel.
4 TTK-ers aanwezig in deze stayerwedstrijd van 1500-40-11



Na de 1 minuut stilte voor de dood van duatleet Benny Vansteelant was er de zwemstart van alle 300 mannen samen.
Het was dan weer eens een beetje knokken en brillen rechtzetten .Al bij al viel het zwemmen mee, ondanks de koude temperatuur.
Zoals verwacht nam Steven een fikse voorsprong die hij ook uitbouwde in het fietsen.
Ikzelf vormde ook een goed groepje maar niet iedereen deed kopwerk wat mij later zuur zou opbrengen.
Na de eerste ronde was de wind sterk komen opzetten en raakte even de verbinding met de groep kwijt. Weg illusies voor een goede fietstijd;een keer dit gat geslagen kun je dit alleen nooit dichtrijden.
Dan maar alles in het lopen onder controle houden.
Plots verschijnt daar even de mobiele camera van TTK voorbij: Frederik Vandermersch.
Fre probeert dan ook de wedsrijd van zo dicht mogelijk te volgen.
Ik had toch ook nog altijd een revanche te nemen op Jan .Even de puntjes op de i gezet denk je maar. En aan KM 8 van de 11 gebeurt dan dit. Een plots zwellende en keihard wordende rechterkuit. Daar gaan we weer, weeral een blessure.
Even tempo verlagen en hopen veilig binnen te komen en Pieter nog af te houden die ook reeds voorbij Jan was.
Zo te zien op de foto's was het echt een "Fin De Saison wedstrijd".Allemaal een beetje vermoeid. Voor Jan was dit trouwens zijn 12e va dit seizoen, Steven z'n 9e als ik mij niet vergis en voor mij m'n 7e.
Hoog tijd om er mee te stoppen .Nu zullen voor mij alle pijlen gericht staan op Klagenfurt 2008.
1 Goris Stijn LTTL H24 1 0:18:52 1 0:56:36 3 1:15:28 2 0:37:02 4 1:52:30
114 Degeeter Steven TTK H24 64 0:21:08 21 1:02:38 93 1:23:46 37 0:57:10 215 2:20:56
194 Deleener Bernard TTK H40 53 0:29:23 207 1:07:40 178 1:37:03 189 0:56:48 209 2:33:51
214 Van Huffel Pieter TTK H40 61 0:36:23 266 1:11:19 214 1:47:42 246 0:50:47 138 2:38:29
233 Lefevere Jan TTK H40 66 0:30:43 230 1:14:06 236 1:44:49 234 0:58:38 224 2:43:27

Maar eerst gaan we nog goed fuiven en uit de bol gaan op de "After Triathlon Party".
Dat kunnen wij allemaal gebruiken.

Geschreven door Bernard Deleener.

Verslag Zwintriathlon

Verslagje Zwintriathlon

Beste clubgenoten, ik hoop dat jullie met een voldaan gevoel de winterstop kunnen ingaan. Voor sommigen was dit het orgelpunt na een lang seizoen, voor anderen misschien al net de wedstrijd teveel. Voor nog anderen was dit slechts een tussenstop richting najaarsmarathons en winterduathlons. Wat de auteur betreft, was dit een kleine opflakkering na een neerwaartse vormcurve ingezet na Klagenfurt begin juli.

Slechts 3 weken voor het jaarlijkse oogstfestijn der TTK-broeders en (-zusters), na een vrij lange en moeizame herstelperiode kreeg ik terug wat leven in de ledematen. Met een zelf opgesteld “rampenplan” (6 weken stilliggen = conditie/2) vooral gebaseerd op korte intensieve trainingsprikkels probeerde ik toch nog enigszins de conditionele meubelen te redden, zodoende mij niet ronduit belachelijk te maken op het inofficieel clubkampioenschap van de meest sympathieke triathlonclub van België.

Naast bodywork is ook mindwork van groot belang in het voorbereiden naar een wedstrijd. In eerste instantie bestond dit uit het realistisch bijstellen van mijn ambities. Dat betekent 2u05’-2u08’ en top 3 op TTK-ranking.

Van de editie 2006 had ik geleerd, dat het belangrijk is geen onrealistische doelstellingen te maken.

Back in the past : Testen in laatste weken geven aan dat Jeroen onmogelijk 40km/u gemiddeld gedurende 1 uur aankon zoals in 2005 wel mogelijk was. Koppige Jeroen startte toch aan dit tempo. Jeroen kreeg pandoering nog voor het lopen begon. Weg <2uur droom van 2006.

Terug naar het heden :

Zwemmen :
Met dus enige ingebouwde voorzichtigheid ging ik samen met alle andere atleten van start in Sluis voor dik 2 uur afzien.
Ik startte vanuit de derde box 1ste wave. Enkele Steven en Dick vergezelden mij in deze groep. Het zwemmen verliep deze maal vrij vlot. Toch merkte ik dat de techniek en de power voor een flink stuk aan energypoints hadden ingeboet t.o.v. juni-juli. Een tijd begin 17’was het best haalbare.
Top 5 van de zwemtijden TTK :

1 DEGEETER Steven 0:14:46
2 WELLEKENS Françoise 0:16:58
3 DEVOOGDT Luc 0:17:06
4 VERHEYE Jeroen 0:17:22
5 DEVLIEGHE Danny 0:17:49

Opvallend :
Steven steekt er duidelijk bovenuit, maar dat is geen verrassing. Luc DV verraste mij in positieve zin. Dick had ik dan weer wel verwacht in dit lijstje.

Fietsen :
Het heeft in de voorbije jaren al harder gewaaid hier op de open vlaktes tussen Sluis en Knokke, maar windstil was het evenmin. Weinig speciaals te zeggen wat mij betreft. Voor mijn doen vrij rustig gebleven in het fietsen. Vrij vlak ingedeeld, nooit geforceerd. De power ontbrak, maar dat was geen verrassing. Niettemin had ik toch verwacht Steven op te pikken. Hij reed echter de rit van zijn leven en bleef buiten schot. Uit de tijden blijkt zelfs dat ik geen meter dichter ben gekomen en dat Steven naast de beste zwemtijd ook nog de beste fietstijd achter zijn naam zet. Proficiat Steven.

1 DEGEETER Steven 1:05:08
2 VERHEYE Jeroen 1:05:20
3 DE BRUYN Ivan 1:06:12
4 WELLEKENS Françoise 1:06:42
5 VANTORRE Rik 1:07:21

Opvallend:
Ivan heeft een sterk jaar achter de rug, met progressie op alle vlakken, vooral in het fietsen.
Françoise nestelt zich in alle top 5 rankings. Zij bewijst dat de compleetste triathleet meestal aan het langste eind trekt. Rik komt terug op zijn fietsniveau van the good old days.

Lopen :
Uit een testloopje (5km in 18’48”) een week voor de ZT had ik geconcludeerd dat mijn lopen nog het beste de lange non-activiteit had doorstaan. Ik had hierop dan ook mijn hoop gesteld, vandaar ook mijn eerder rustige fietsproef. Ik had echter een moeizame overgang en de eerste 5 km vielen lelijk tegen (20’24”). Ik kon iets herstellen verder in de rit (20’05”), maar al bij al toch maar een povere 10 km.

TTK :
1 WELLEKENS Françoise 0:37:32
2 DEJAGHERE Rudy 0:37:58
3 SAVELS Mario 0:38:29
4 RAPPÉ Frederik 0:38:46
5 VANMAELE Luc 0:38:52

Opvallend :
Deels met de hulp van Rudy, die wat kopwerk voor zijn rekening nam, liep Françoise naar een prachtige 2de plaats bij de vrouwen overall, dankzij een fenomenale 10km. Proficiat.

Aanvullend, een klassement van de opgestelde wisseltijden W1 +W2 :


1 VANMAELE Luc 2:22:00
2 WELLEKENS Françoise 2:36:00
3 DEVOOGDT Luc 2:40:00
4 VERHEYE Jeroen 2:41:00
5 VANTORRE Rik 2:59:00
6 SAVELS Mario 3:00:00
7 DEGEETER Steven 3:01:00
8 BOUSSY Frederik 3:05:00
9 DE BRUYN Ivan 3:09:00
10 DEVLIEGHE Danny 3:10:00
11 DELEENER Bernard 3:10:00
12 VANDERMERSCH Frederik 3:15:00
13 DECLERCK Inge 3:17:00
14 PIERETS Kristof 3:23:00
15 CREVITS Patrick 3:29:00
16 CRISPYN Dick 3:30:00
17 QUINTENS Brecht 3:37:00
18 DERVEAUX Katelijne 3:39:00
19 DEVLIEGHE Dirk 3:42:00
20 LEFEVERE Jan 3:45:00
21 MAES Olivier 3:48:00
22 OBRENO Nancy 3:48:00
23 DEJAGHERE Rudy 3:57:00
24 CREVITS Sam 4:23:00
25 VERMET Iona 4:23:00
26 ALLAERT Piet 4:26:00
27 RAPPÉ Frederik 4:27:00
28 VAN HUFFEL Pieter 4:28:00
29 DE CRAEMER Jean-Pierre 4:57:00
30 CORNILLE Michael 5:40:00
31 ROBBENS Evelyne 6:39:00


Opvallend :

De ervaring wint het van de jeugd. De top 3 zijn stuk voor stuk triatleten met min. 5 jaar ervaring op hoog niveau. Luc VM had ik overall misschien wel wat hoger ingeschat, maar de wisseltrofee pakt hij toch maar mee.

Geschreven door Jeroen Verheye.

Verslag 70.30 IM Monaco

Supporter in de bloemetjes

Augustus 2007, de zoveelste triatlon als supporter ? Toch niet helemaal. De locatie had al iets spannends : Monaco. Frederik kreeg het aanbod iemand z’n studio te gebruiken om deel te kunnen nemen aan de triatlon. Zoiets laat je niet liggen. Dus vertrokken we vol goede moed richting Nice. Na een vlotte vlucht van 1,5 uur kregen we de mooie kust van Nice in het vizier. Even een tussenstop en dan een rechtstreekse bus naar Monaco. Op het perron geeft Frederik me een Franse brief gericht aan “Mme. Vandermersch”. Even denk ik dat m’n Frans wel erg slecht is, maar na enkele keren lezen zeg ik :,, Ga ik vliegen ?” Frederik glundert, hij heeft me een viparrangement bezorgd. Na een ontbijt op het mooie kiezelstrand waar de start van de wedstrijd ligt, volgt een luchtdoop. Het fietsparcours met drie fameuse hellingen met in het totaal 1700 hoogtemeters door het gebergte van Monaco, zal ik vanuit een helikopter volgen.
Waaaw-ojoooh-zot !!, was de reactie per SMS van ons Emma.
Daarna zet de helikopter ons netjes af aan de loopzone waar de atleten 5 keer passeren. Dit wordt een supporter met nog meer adrenaline in z’n lijf dan de atleten. Alweer een erg internationaal publiek met deelnemers uit 41 landen. Op de bus ontmoeten we een 70-jarige die vorige week nog meedeed en Louisville-USA en al 33 iron-mans op z’n palmares heeft. Hij ziet er nog heel goed uit en maakt zelfs flauwe grappen. Toen Frederik zei dat hij maar om de 2 jaar een “volle” mocht doen van z’n vrouw, riep hij uit : ,, Oh my god, witch country are you from to listen to your wife.” Grrrr… Maar voor de rest kan je alleen maar dromen van zo’n fysiek aan 70. Bij een korte testrit in het gebergte voelde Frederik wat haperingen aan de versnellingen, mede door het transport van de fiets met het vliegtuig in een op een lijkkoffer lijkende valies. Op naar de technische stand, waar ze doodleuk vroegen of hij een goede levensverzekering had. Ze dachten aan een stuurbreuk wat achteraf toch niet bleek te kloppen (enkel de verf bladerde wat af. Even paniek. Zal het wisselstuk op tijd zijn ? Gelukkig was er een Decatlon die het vuur kon blussen. Oef !
De ochtend van de start de vertrouwde rituelen : pasta om 4.30h, spanning, 1.000 keer controleren en vertrekken met de opkomende zon. De start heeft een vertraging van 25 minuten en later vernemen we waarom… er waren 10 fietsen gestolen uit het fietspark waaronder die van de topfavoriet. Onbegrijpelijk, want wij werden voortdurend gecontroleerd en alles lag achter hekkens. Start!! Prachtig zicht alweer : de blauwe zee, dobberende schepen(en welke !!) en al de iron-mannen die het beste van zichzelf geven. Ik sta op het strand op armbreedte van de start met een warme croissant en vergeperst fruitsap. Over de micro hoor ik :,, De tweede zwemmer is een Belg, Thierry Verbinnen.” Yes ! Nu vlug met busjes naar de heliport waar we per 6 het fietsparcours overvliegen om te landen in het dorpje La Turbie, hoogste punt van het parcours.
Spectaculair mooie beelden vanuit deze glazen bol, maar de renners herkennen is niet mogelijk. In La Turbie zien we de iron-mannen echt afzien. Velen lijken wat verdwaasd en vergeten zelfs hun drank op te pikken. Terug met de helikopter naar het casino van Monte-Carlo om de lopers 5 maal te zien voorbijkomen. De vips hebben alweer een schitterende plaats op het balkon van het casino waar we nippend aan onze champagne vlak boven de finish hangen. Tropisch temperaturen en een steile “ avenue d’Ostende” , waar tal van dure wagens in file hun opgebrande brandstof per liter lozen, zorgen ook hier voor een iron-man die z’n naam waard is. De bochten op het parcours nemen we al even snel als de Formule1-bolides. Beetje bij beetje lopen de atleten binnen, allen zeer tevreden over dit wondermooie, maar keiharde parcours.
Monaco, een mooie maar irreële wereld van Ferrari’s, Rolls Royces, Bentley, Maserati en Lamborghini en …… helikopters. Een ervaring die ik nooit meer vergeet. Weg de vele vuile was na een natte training, het zuchten om alweer een bord pasta en een te vroeg afgebroken feestje. Frederik de triatleet heeft nog voor een tijdje een vurige supporter. Ook op de gewone wedstrijden in de Vlaamse polders zal ik weer de longen uit m’n lijf roepen : keep going ! You’re looking well …… Op het podium van creativiteit en supporterszorg haalt deze triatleet een gouden medaille.

Geschreven door Inge Plaetinck.
(Getypt door Delphine Vandermersch)

Verslag Offshore Triathlon Blankenberge

Zaterdagmiddag op het strand van Blankenberge, één van de zonnigste namiddagen van augustus en tijd voor een tweede come-back na opnieuw vijf maanden blessureleed en annulatie van verschillende wedstrijden waaronder IM Klagenfurt. Aan de start 5 TTKH-ers en één in spe. Voor de eerste keer deze zomer kan er tijdens een wedstrijd in zee gezwommen worden, en wonderwel komt onze Steven als allereerste uit het water met ruime voorsprong. Na de wissel wordt de tijd traditioneel 7' bevroren om dan terug te beginnen lopen aan de start van het fietsparcours, daar een snelle omloop dat 4 maal moest gedaan worden, in totaal 34km, echt iets voor hardrijders. Na het fietsen opnieuw 8' recup om je naar het strand te begeven voor 2ronden, samen 7km. Daar had ik na 2km Steven ingehaald en kon ik finishen als eerste TTKH-er, maar dat was zonder te denken aan een jonge keigoeie Brecht die mij vooraf al gezegd had dat lopen zijn specialiteit was. Zodoende flitste hij mij nog voorbij in de laatste 200m en dat voor de ogen van mijn thuispubliek. Toch ben ik heel tevreden dat ik na al die tijd terug kon lopen en zodoende finishen met een al bij al nog gunstige tijd.


1. Pieter Hélin 20.56 53.19 28.59 01.43.14
16.Brecht Quintens 23.15 56.56 32.14 01.52.25
20.Dick Crispyn 23.54 53.36 35.19 01.52.49
32.Steven Degeeter 20.46 54.14 43.56 01.58.56
45.Tom Dewaele 23.43 57.09 41.55 02.02.46
55.Patrick Crevits 24.33 57.59 42.50 02.05.22
61.Inge Declerck 26.17 1.03.08 37.49 02.07.14

Geschreven door Dick Crispyn.

Verslag 1/4 Triathlon Viersel

Jammergenoeg alleen aan de start in Viersel in deze mooie en goed georganiseerde niet stayer kwarttriathlon , te vergelijken met Izegem maar met een mooier fiets en loopparcour op de dijken van het netekanaal.De hardrijders onder ons zouden hier zeker hun hartje kunnen opluchten.Zwemmen in rechte lijn (1,5km) 3 ronden van 13,5km fietsen en 2 ronden van 5km lopen.Wiselzone fietsen en lopen op 1 plaats,voldoende parkeergelegenheid en geen grote verplaatsingen.Het was tevens de finale van het NIET STAYER circuit gewonnen door Michel Dewilde.Na Blankenberge zaterdag was ook Mieke Dupont opnieuw van de partij(niet kapot te krijgen)
Mijn doel was om voor de eerste maal onder de 2h30 te komen op een kwarttriathlon met 1,5km zwemmen.
Ik had ook besloten om zonder hartslagmeter te starten en gewoon er voor te gaan zonder mij aan te trekken van hartslag.
Het Begon eigenlijk al met een kleine tegenslag, een ontsteking in de schouder niet door het zwemmen maar door het sleuren met bakken brood zorgde voor enige hinder, ik zou me niet uit mijn lood laten slaan, heb al ergere dingen meegemaakt en in een wedstrijd wordt de pijn al vlug vergeten, ook wat geexperimenteerd met mijn fiets kwa positie, drinkbushouders afgevezen en geen drinken meenemen tijdens het fietsen(op 40km kan je dat wel permitteren denk ik)dit moest zorgen voor een beter resultaat, ik had wel zelf een koolhydratenpreparaat gemaakt om te drinken en dit op de wisselzone gelegd en kon dit dan opdrinken tijdens de wissel.
Wat tijd verloren tijdens de wissel na het zwemmen omdat ik voor de zoveelste keer miserie had om dat verdomde pak af te krijgen.
Vol moed begonnen aan het fietsen en vooral benieuwd wat deze veranderingen zouden geven, ‘k heb op geen enkel moment dorst gehad en door het zadel een beetje te verhogen en de punt redelijk naar beneden te zetten heb ik ook geen lage rugpijn gehad en kon mijn fietspositie gedurende de ganse rit onveranderd blijven aanhouden, resultaat een netto gemiddeld van 35,2 km/h voor mij het beste gemiddeld dat ik ooit gehaald heb.
In het lopen was ik veel verbeterd dat wist ik al, maar had het eigenlijk nog niet kunnen uittesten tijdens een 10km loop, alleen op langere afstanden dus ik had er alle vertrouwen in en ben direct volle bak beginnen lopen, in het begin was het lastig zelfs nog even moeten stoppen voor een kleine kramp in mijn kuit maar al vlug vond ik mijn ritme en finishte in 45’ rond dit is een gemiddelde van 13,3km/h en was supercontent!
Totale eindtijd was 2h28’22 .Ben supertevreden naar huis gegaan!
Hopelijk kan ik het zelfde presteren in de Zwintriathlon of zelfs nog iets beter wie weet……….
1 Dewilde Michael SMO H24 1 0:21:13 23 0:55:20 1 1:16:33 1 0:33:30 3 1:50:03
143 Lefevere Jan TTK H40 37 0:31:14 166 1:12:08 150 1:43:22 147 0:45:00 120 2:28:22

Geschreven door Jan Lefevere.

tijdrit Ramskappelle

3e GROTE PRIJS
KNOKSE BANDENCENTRALE - LE BOUDIN SAUVAGE

Zaterdagnamiddag was er de tijdrit in Ramskappelle. Triathlon Team Knokke-Heist was met 2 teams ingeschreven en deden het beiden schitterend.

TTK1 met Jeroen Verheye, Dick Crispyn, Steven Degeeter en Frederik Boussy werden knap 5e algemeen.

TTK2 met Jan Lefevere, Piet Allaert, Frderik Vandermersch en Patrick Crevits haalden het podium met een 3e plaats in de categorie +45.


Verder in andere teams waren er nog Rik Vantorre(goed voor 4e plaats) en Olivier Maes te bespeuren.
Proficiat aan allen!!
3e GROTE PRIJS
KNOKSE BANDENCENTRALE - LE BOUDIN SAUVAGE

HEREN
RANGSCHIKKING TIJD EERSTE RONDE TIJD TWEEDE RONDE TIJD FINISH GEMIDDELDE EERSTE RONDE (5,2 km) GEMIDDELDE TWEEDE RONDE (5 km) GEMIDDELDE TOTALE WEDSTRIJD (10,2 km)
1 St-Rita Trappers 1 0:07:28 0:07:03 0:14:31 41,79 km/u 42,55 km/u 42,16 km/u
2 Casino team 0:07:37 0:07:22 0:14:59 40,96 km/u 40,72 km/u 40,85 km/u
3 Jumpers Le Boudin Sauvage 0:07:47 0:07:19 0:15:06 40,09 km/u 41,00 km/u 40,53 km/u
4 Strandjutters 0:07:46 0:07:30 0:15:16 40,17 km/u 40,00 km/u 40,09 km/u
5 Triatlonteam K-H 1 0:07:48 0:07:37 0:15:25 40,00 km/u 39,39 km/u 39,70 km/u
5 Roadrunners 1 0:07:49 0:07:36 0:15:25 39,91 km/u 39,47 km/u 39,70 km/u
6 Chalet Suisse 20ers 0:08:01 0:07:32 0:15:33 38,92 km/u 39,82 km/u 39,36 km/u
7 St-Ritatrappers 2 0:08:07 0:07:38 0:15:45 38,44 km/u 39,30 km/u 38,86 km/u
8 Jumpers Knokse Bandencentrale 0:08:09 0:07:44 0:15:53 38,28 km/u 38,79 km/u 38,53 km/u
9 Jumpers 2 0:08:12 0:07:49 0:16:01 38,05 km/u 38,38 km/u 38,21 km/u
10 ’t Velootje(Jumpers) 0:08:15 0:07:59 0:16:14 37,82 km/u 37,58 km/u 37,70 km/u
11 Snooker Saloon 1 0:08:29 0:08:04 0:16:33 36,78 km/u 37,19 km/u 36,98 km/u
12 Zonnebloemers 0:08:25 0:08:11 0:16:36 37,07 km/u 36,66 km/u 36,87 km/u
12 Bumpers 0:08:20 0:08:16 0:16:36 37,44 km/u 36,29 km/u 36,87 km/u
13 Chalet Suisse 30ers 0:08:33 0:08:07 0:16:40 36,49 km/u 36,96 km/u 36,72 km/u
14 Bumpers Saab Bourgoo 0:08:13 0:08:33 0:16:46 37,97 km/u 35,09 km/u 36,50 km/u
15 Chalet Suisse 40ers 0:08:33 0:08:19 0:16:52 36,49 km/u 36,07 km/u 36,28 km/u
16 Roadrunners 2 0:08:35 0:08:18 0:16:53 36,35 km/u 36,14 km/u 36,25 km/u
17 Wacky Racers 0:08:46 0:08:27 0:17:13 35,59 km/u 35,50 km/u 35,55 km/u
18 Knokse Advokaten Associatie 0:09:15 0:08:55 0:18:10 33,73 km/u 33,64 km/u 33,69 km/u
19 The Wacky’s 0:09:21 0:08:52 0:18:13 33,37 km/u 33,83 km/u 33,60 km/u
20 Dingos 0:09:19 0:09:03 0:18:22 33,49 km/u 33,15 km/u 33,32 km/u
21 Rode Lantaarns 0:09:37 0:09:19 0:18:56 32,44 km/u 32,20 km/u 32,32 km/u

HEREN +45
RANGSCHIKKING TIJD EERSTE RONDE TIJD TWEEDE RONDE TIJD FINISH GEMIDDELDE EERSTE RONDE (5,2 km) GEMIDDELDE TWEEDE RONDE (5 km) GEMIDDELDE TOTALE WEDSTRIJD (10,2 km)
1 Jumpers Oldies 0:07:39 0:07:14 0:14:53 40,78 km/u 41,47 km/u 41,12 km/u
2 Lujoco Casino team 0:08:22 0:07:53 0:16:15 37,29 km/u 38,05 km/u 37,66 km/u
3 Triatlon team K-H 2 0:08:26 0:07:57 0:16:23 37,00 km/u 37,74 km/u 37,36 km/u
4 Snooker Saloon 2 0:08:39 0:08:22 0:17:01 36,07 km/u 35,86 km/u 35,96 km/u
5 Snooker Saloon 3 0:08:46 0:08:22 0:17:08 35,59 km/u 35,86 km/u 35,72 km/u
6 Tour d’Afrique 0:08:52 0:08:34 0:17:26 35,19 km/u 35,02 km/u 35,11 km/u
7 Chalet Suisse 50ers 0:09:12 0:08:50 0:18:02 33,91 km/u 33,96 km/u 33,94 km/u

DAMES
RANGSCHIKKING TIJD EERSTE RONDE TIJD TWEEDE RONDE TIJD FINISH GEMIDDELDE EERSTE RONDE (5,2 km) GEMIDDELDE TWEEDE RONDE (5 km) GEMIDDELDE TOTALE WEDSTRIJD (10,2 km)
1 Silver Bullits 0:08:37 0:08:22 0:16:59 36,21 km/u 35,86 km/u 36,04 km/u
2 Lucky Four 0:09:12 0:08:34 0:17:46 33,91 km/u 35,02 km/u 34,45 km/u
3 Passe Vite 0:09:00 0:09:05 0:18:05 34,67 km/u 33,03 km/u 33,84 km/u

Verslag BK 1/2 triathlon Eupen

EUPEN 2007

Wat waren we dit keer uitzonderlijk verwend door de weergoden : een stralend blauwe lucht nodigde een 400-tal triatleten uit voor een mooi dagje triasport.
Waren aanwezig van TTK : Steven D., Danny D., Frederik V, Dries A., Patrick C. en Ivan De Bruyn Ivan

2500 m zwemmen, 76 km verspreid over 4 rondjes en 3 x 7 km lopen stond er op het programma.

Na de noodzakelijke plichtplegingen konden we ons opmaken om in het glinsterende en ijzerhoudende water achter de Wesertalsperre te springen.

Stap voor stap over de vervaarlijke keien op de bodem zochten we een fatsoenlijke plaats om te starten, onze blik opwaarts gericht naar de imposante stuwdam, bevolkt met honderden tiffosi : als je daar geen kick van krijgt ! ! !
Dan aftellen en voor je het weet, kiest de meute het ruime sop….

Persoonlijk had ik een tijd van 43-45 minuten vooropgesteld en ik wist dat ik er dan ook vanaf het begin een serieus tempo moest op nahouden.

Juist voor mij had ik Dries in het vizier dus ik wist dat ik voor mijn doen goed bezig was…
Links schoven de met talrijke naaldbomen begroeide hellingen voorbij, terwijl rechts af en toe een al of niet te ronden blauwe boei kwam piepen.

Halfweg lag het veld volledig uiteengespat en konden we midden het meer genieten van een indrukwekkend landschap, even waande ik me in een Amerikaans natuurmeer en zag ik de reddingsbootjes aan als dolroeiende Indianenkano’s….

Nu volgde nog een slordige kilometer tegen wind met een tergend traag naderende finish die daarenboven pal op een steile helling stond…
In het ritme blijven was voor mij dan ook de belangrijkste opdracht, aangezien ik af en toe wel eens durf weg te dromen met een dalende snelheid tot gevolg…
De laatste 500 m waren het zwaarst met een sterk golvend water zijwaarts tegen….meer en meer dreven rode badmutsen weg van de meest ideale lijn…..

Na 44:45 mocht ik terug vertikaal en dook ik samen met Dries de wisselzone in.
Na eindeloos gepruts met helm en nummer klom ik één minuut later dan Dries de tweewieler op. Hier zou het voor mij gebeuren (op training trapte ik 3 km/u sneller dan vorig jaar)…

Even een woordje over het parcours : een serieuze aanrader : eerst wat vlak, dan enkele hellingskes van 500m à 5-7 %, dan een lastiger tussenstuk met veel vals plat met als beloning een laatste dalende 5-7 km om de gemiddelde snelheid aardig wat op te schroeven : duidelijk een parcours voor een man in vorm : hoge hartslagen op de hellingen met voldoende recuperatie ertussen….

Back to reality : na een 5-tal km kreeg ik Dries in het vizier. Dries had met Sherborne over twee weken het plan opgevat niet te diep te gaan tijdens het fietsen. Hij hield belofte…..en om deze reden mocht ik hem voorbij op de hellingen om de jacht verder te zetten naar voor…richting Danny die zijn naar gewoonte een sterke zwemprestatie verder zette in een mooie fietstred.
Na een babbeltje het tempo nog wat opschroeven aangezien de beentjes super aanvoelden, veel beter dan voorgaande jaren…
Snel dalend richting finish voel ik een lichte hapering in mijn achterwiel “de wind die in mijn carbonwiel slaat???”.
Een kilometer verder valt het verdikt : PLAT …
Gedesillusioneerd wil ik er de brui aangeven….tot Dries een schitterende daad van barmhartigheid verricht : hij stopt om een bommetje en bijhorende binnenband af te geven … Duizendmaal dank…….

Na een vijftal minuten kan ik terug het asfalt op en na een tiental km krijg ik opnieuw een TTK’er in het vizier : de vrolijk gevleugelde klimmer Federico Bahamontes (alias Vandermersch) die zich zachtjes wiegend een weg baant naar boven. Een babbel spoort hij me aan snel weg te rijden, mijn jammerlijk opgelopen tijdverlies trachtend in te halen….

Aan het begin van de derde ronde is het helemaal op: opnieuw plat en fiets in de graskant….
Een triatlon vanaf de zijlijn wordt mijn deel….
En terwijl het fietsgeweld zich verder zet, zoek ik na de verfrissing de vrouwelijke aanhang op om in hun gezelschap de kranige TTK’ers vooruit te schreeuwen tijdens de halve marathon onder een verzengende hitte (30 graden).
Chapeau voor de supporterende dames : in een ronduit zalige sfeer trotseren ook zij de hitte om manlief en andere een riem onder het hart te steken ! ! !

Jeroen, duidelijk nog wat vermoeid na zijn IM in Klagenfurt, zoekt naar een verstandige doch mooie looptred van 13/u om zonder veel schade de eindmeet te halen.
Steven vecht zich langzaam maar zeker vooruit maar ziet zijn mooi opgebouwde voorsprong van zwem- en fietskwaliteiten, langzaam slinken op de andere TTK’ers.
Dries maalt sterk door en neemt aan 15,5/u tempo door om afgetekend in een prachtige tijd te finishen.
Achter Jeroen wordt het spannend : Danny krijgt wat krampen in de laatste ronde en de onvermoeibare Fre ruikt zijn kans….voorbij Danny en Steven….

Allen in een prachtige tijd binnen, enkel Patrick besluit om verstandig als hij is de goede raad van vrouwlief Dorine te volgen en uit te wedstrijd te stappen na maagproblemen: waarschijnlijk teveel gellekes gegeten…. Jammer voor Patrick die een degelijke zwem-en fietsprestatie zo door zijn neus geboord ziet…

Om 16u00 besluiten Patrick, Dorine en ik huiswaarts te keren zodat ik jammer genoeg geen verslag kan doen van de after-triathlon : voor meer informatie hierover gelieve de steven te wenden naar den Fre….
De chateaubriand, saignant en à point gingen goed binnen en ons spierherstel kon beginnen. Dit alles overgoten met drank : Bru bruis en Spa plat 

En tot slot nog een fait divers : Frederik had er zo’n zin in dat hij bij de wissels tijd wilde winnen. Hij had zijn schoenen al op de klikpedalen vastgehecht. Maar zoals altijd werd het weer eens hilarisch : zijn rechterschoen op zijn linker …. Enfin jullie heb het al door. Van tijd winnen geen sprake, want nog een bijkomende wissel, 3 dus, haha …….

Het was weer “cool” bij evenwel hoge temperaturen.

Geschreven door Ivan De Bruyn,

Verslag 70.30 IRONMAN Antwerpen

Integenstelling tot verleden jaar waren de afstanden deze keer wel correct, ik had op mijn teller 90,4km fietsen en 21,69km lopen en 1,9km zwemmen dit alles in een brandende zon

Bernard en ik leveren al het hele seizoen een soort van tweestrijd en ik voelde het, na 3 pogingen zou het me deze keer wel lukken om Bernard te verslaan.Het zwemmen was een soort van overlevings cursus voor mij, met 875 man in het water op het zelfde tijdstip, je moest een beetje geluk hebben waar je juist aan het zwemmen was, ik had geen probleem met het zwemmen maar ik had gewoon geen plaatst, 100 meter zwemmen dan weer wat wachten tot er plaatst was enz.. nu, ik had er mij in berust ik zou zo wie so enkele min.na Bernard uit het water komen
Tijdens de wissel rustig mijn tijd genomen nog een rijsttaartje gegeten en vertrokken voor 90km fietsen, na de eerste ronde van 45km had ik 36,3 AVS dan heb ik in de tweede ronde wat ingehouden(ook mede door een sterke wind die kwam opzetten), gewoon goed rondgedraaid op souplesse, omdat ik met frisse benen wilde starten voor het lopen en mezelf niet wilde opblazen tijdens het lopen wat gebeurd was in Brasschaat en ik wist ook dat ik Bernard kon pakken tijdens het lopen omdat we in het fietsen aan elkaar gewaagd waren.

Zoals gewoonlijk de eertse km’s gelopen met wat flanelle benen maar stilaan vond ik mijn tempo, op iedere bevoorradingspost rustig de tijd genomen om genoeg te drinken en halverwege zag ik Bernard lopen , dat was het moment waarop ik wachte, eindelijk!
Rustig voorbij gelopen en nog een tandje bijgestoken om zeker te zijn en ook omdat ik nog frisse benen had, uiteindelijk geëindigd in 5h28’
Bernard in 5h42’
( tussenreactie Bernard: ik liep dus wel met een blessure en heb nu nog een spierscheur opgelopen, revanche next time)

Conclusie

Antwerpen is een mooie wedstrijd met de sfeer van een Ironman, zeer veel ambiance veel volk en gezellig in de binnenstad van Antwerpen
Enige minpunt was de bevoorrading tijdens het lopen , met dit warme weer mocht het wel iets meer geweest zijn.
Ook de afstanden vanwege parking, ophalen van de fietsen, terug uit het centrum geraken neemt veel tijd in beslag.

Geschreven door Jan Lefevere,

Verslag EK Long distance Brasschaat

Brasschaat : vierde maal aan de start

Dit jaar was Brasschaat een beetje specialer en daar wilde éénieder zijn beste beentje voorzetten. Van bij de aanvang van de dag had ik al brute pech, want ik was nog niet goed weg of mijn hartslagmeter, nog een A2 van het jaar stilletjes, gaf de geest, batterij platter dan plat. Hoe raakte ik nog aan zo'n spul dat je voor een halve triathlon op een vlak parcours best kan gebruiken. Luc, Bernard, Karel P, ....... allen waren ze al onderweg of terplaatse. Ik zag nog enkel heil van lokale vriend Jan, maar die was nog op de terugweg uit Eupen, waar hij 's morgens vroeg (om 3 u) met Jonathan was hene fietsten. Ze zaten nog op de trein toen ik belde en dus even stressy moment, maar alles kwam in orde. Polar mee en zoef naar Brasschaat. Gelukkig was het gedoe bij de inschrijving mij niet onbekend en kon alles netjes en vrij snel gefixt worden. Zelfs even teruglopen naar het inschrijvingssecretariaat met mijn chip was geen probleem. Ik was opgewarmd ! ! !

Speciaal was Brasschaat dit jaar omdat het Europees Kampioenschap er plaats vond. De top van Europa was er en startte een 7-tal minuten voor ons. Na die profi kwamen de agegroupers 2 minuten later aan de beurt.

Die investering in dat Belgisch pakje voor agegroupers was me net iets te en wat doe je er nadien mee ....... in een vitrine stoppen. Enfin, ik had er reuzezin in om die agegroupers sportief te grazen te nemen. Er zoveel als mogelijk oprollen was het opzet. Alles geven was de opdracht.

Luc V, Bernard, Steven, Frederik B, en zowaar ons Fries lid Stefaan Van der Pal waren aan de start van de recreanten. Jan startte bij de agegroupers. Voor Luc was het de laatste keer diep gaan voor Klagenfurt. Stefaan leefde er wel echt naartoe.

Leuven - de wedstrijd althans - was een slechte herinnering, die ik snel wilde doorspoelen. Ik had me de jongste tijd erg toegelegd op zwemmen en fietsen. Ik had voor mezelf een tijd van 4u45' vooropgesteld, wat een verbetering inhield van mijn persoonlijke besttijd in Brasschaat. Het parcours is wel niet altijd hetzelfde geweest en het zwemmen was eerder al eens zonder websuit geweest. Maar niettemin leek die tijd me haalbaar.

Na de start van de profi en de agegroupers begaven we ons in het zop. Het startschot weerklonk. Het was begonnen. Het zwemmen (3 km) ging heel behoorlijk, want ik stond nog naast Luc bij de wissel. Dit was nu al de tweede maal dat ik hem tijdens een wedstrijd kon bijhouden. In leuven had ik hem bij het fietsen ook al bijgebeend. Hij blijft mijn voorbeeld van wilskracht en doorzetting. Hij was zowat klaar voor het fietsonderdeel toen ik mijn wissel begon. Luttele tijd erna zat ik ook op mijn vehicle. Luc was wel gevlogen. Stefaan was niet te houden en ook het zwemmen van Steven valt hier te noteren. Ook Frederik B moest ik nog even voorlaten. Het zwemmen is en blijft voor mij een karwei. Onze agegrouper had ik al te pakken en bij het zwemmen liet ik er ook al een paar andere terplaatse. Dat merkte je aan de kleur van de badmuts. Eindtijd zwemmen was beetje boven mijn voorspelling maar mijn Basso zou dat wel goedmaken. En zo geschiedde. Aan gemiddelde van 35.5 km/uur, mede te danken aan de regen die mij vleugels gaf, had ik die 80 km na 2u15 verslonden en aan het lopen beginnen. Ik had een tijd voorspeld van 2u20. Dus mijn Basso had zijn werk gedaan. Dat carbontuig zorgt er wel voor dat je wat minder door elkaar wordt geschud en je je krachten netjes kan bewaren. Top .......

Ook bij het biken was er op Stefaan geen maat. Steven, Frederik B en Luc waren ook hier iets sneller. Bernard zat nog maar op de fiets of hij diende al uit te wijken voor overstekend wild (een toeschouwer). Hij viel pardoes van zijn bike.

Ik had erover gewaakt voldoende te drinken en te eten, zodat ik geen krampen zou hebben bij het lopen. Is lopen nu mijn favoriet onderdeel. Ik weet het niet, maar het ging verduveld goed. De power van mijn koolhydraten misschien, want de vier dagen voor de wedstrijd at ik 's morgens wit brood, 's middags pasta met ketchup en 's avonds pasta met ketchup. Het kwam mij de strot uit en de steak met friet nadien kon ik des te meer appreciëren. Soit .........

Toen ik aan mijn looprondes begon snelde Stefaan me al voorbij. Hij had er al zijn eerste ronde op zitten. Samen met Frederik die ik bijbeende heb ik dan 2 rondes afgewerkt aan een hartslag van 160 tot 162. Toen diende hij af te haken en moest nog alle zeilen bijzetten om de meet te halen. Puike prestatie bij zijn eerste halve. Zelf kon ik mijn tempo aanhouden en zelfs nog wat versnellen op het einde.

Luidkeels werden de TTK-ers aangemoedigd door Frederik Rappé, waarvoor dank .........

Ondertussen rolden we hopen Belgische en buitenlandse agegroupers op. Enkel Lindenaar, Geert Minnen en dus dorpsgenoot, liep me voorbij tijdens het lopen nadat ik hem had voorbijgereden. Een eindtijd van 1u32 voor het lopen langs heerlijk onverharde boswegen is niet slecht. Derde TTK-er, na de ongenaakbare Stefaan en Luc.

Stefaan was 2-de overall bij de recreanten. Als je de Belgen uit de agegroupers en de recreanten bijeenneemt dan zijn Luc en ondergetekende top 5 geworden. We genoten nog van een heerlijke grondige massage en die steak met frieten, na ons ontgeurd te hebben.

Het zit er weer op en het was mooi, supermooi ............. bij topomstandigheden. Op naar het volgende, waar het verslag al van online staat, haha ...... just me ! ! !

Geschreven door Frederik Vandermersch.

2e Verslag 1/3 Powertriatlon Aarschot

Aarschot : vierde deelneming in vier jaar tijd omdat selectieve wedstrijden mijn ding lijken.

Ondersteund door mijn trouwste supporters, ega en jonste dochter, versterkt met de aanwezigheid van mijn 75 jarige dad, zag ik het weer helemaal zitten om mijn tijden uit het verleden te verbeteren. Zolang dat kan zit het tussen de oren ook goed.

De voorbereiding verliep vlot. Daags tevoren veiligheidshalve al alles klaargelegd. De weg naar Aarschot is voor een Lindenaar rijden op automatische piloot.
De weken te voren legde ik me vooral toe op zwemmen (tot vier keer per week om 7 u in het bad) en het bestormen van heuveltjes in mijn achtertuin. Er zijn hier verdomd zware stukken. Begin van de week was ik in onweer eerst naar Tessenderlo gefietst (48 km), liep er de Classic (10 km) en fietste nadien terug.

Na een van vertrouwen blakende Karel Pardaens, ondertussen een fijne kameraad, veel succes te hebben toegewenst bij de inschrijving, poogde ik tevergeefs de bus te nemen naar de plas in Rotselaar. Die zoefde voor mijn neus weg en samen met Patrick Vandenberghe, ook al geen onbekende voor mij, snelden wij langs de Demer naar de start. Patrick is een oude krijger, ondertussen 50 lentes jong, met 16 volledige triathlons en ook 2 dubbele (!!!!) op zijn palmeres. In Knokke-Heist is hij ook flink bekend, want hij zit achter het loket van het station, soms in Knokke, soms in Heist. Het was een fijn weerzien.

Eénmaal ter plaatse kwam ik nog veel schoon volk tegen. Stefaan Engels, ook al zo'n felle, met vreselijke ambities de komende maanden, Thierry Beghein, oud lid Mieke en vele anderen. Bernard liep ik tegen het lijf, alsook Katelijne. Jan en Steven waren niet te bekennen en we maakten ons wat zorgen. Zouden ze de start op tijd halen.

Na een korte briefing, die mij ontging, startten de dames 5' eerder. Mijn dochter vertelde me dat er een groot verschil was in de start van de mannen en vrouwen, niet zozeer omdat wij meer geweld gebruiken, maar ook omdat wij talrijker waren, zeker .....

Zoals ik al vreesde leek het zwemmen weer meer dan de vooropgestelde afstand. De in principe 2.050 meter leken meer op 2.500 meter, wat ook door vele anderen wordt bevestigd.

Mijn zwemmen was al bij al goed te noemen, maar ik zou den Frederik niet zijn als ik dacht dat bij de tweede keer aan wal het zwemmen over zou zijn. Die briefing hé ... Een vriendelijke medewerker ristste mijn wetsuit, die ik ondertussen had opengesnokt, weer snel dicht en ik dook het water weer in zonder mijn bril behoorlijk op te zetten. Weer rechtop en bril behoorlijk op mijn kop. Het was een tegenvaller om er weer tegenaan te gaan, als je denkt dat dat kl.....zwemmen er op zit.

Eenmaal in het water volgt dan een strook vlak, maar bochtig werk langs de Demer, mijn trainingstraject. Ik had geen te best gevoel in de benen. Hartslag ging te hard. Het was van bij aanvang bingo, maar goed het parcours leende er zich niet toe om vlakke hartslag aan te houden. Temporiseren en doseren was de boodschap. Daarenboven had ik snel een zware maag, als je begijpt wat ik bedoel. Op dit parcours met ups and downs is het een permanent zoeken naar een mooi evenwicht tussen hoge hartslag en snelle recuperatie zonder je motor op te blazen, zowel bij het fietsen, als het lopen.

Mijn fietstijd was beter dan vorige jaren, maar dat zal meer aan mijn Basso dan aan mijn benen gelegen zijn. Ondertussen werd het heet, maar in Aarschot is het altjd heet. Bij het lopen een serieuse handicap. Het is gewoon hel : bij het lopen was ik lang blij dat ik de helling naar Orleanstoren (volgens ingewijden meer dan 20 % stijgingspercentage) bij de derde ronde al "stappend" kon overbruggen. Nadien volgt dan een lange helling naar de binnenstad, waar je wat kan recupereren.

Toen ik mijn eindtijd zag was ik weer erg tevreden, beter dan vorig jaar en dus zalig als je zo oud wordt. Ondertussen druppelden één na één de TTKH-ers binnen : Katelijne, blij als een ei met de banaan als trofee die ik haar voorhield. Of gewoon een voldaan gevoel na zo'n zware wedstrijd, waar ze wat moeilijk naartoe leefde. Bernard, mijn Ironman-gabber voor volgend jaar in Klagenfurt, volgde een beetje uitgeblust nu hij een zwaar seizoen kent. Jan had de start gemist maar kwam moe en voldaan over de meet.

We dronken nog samen een glas en lachtten nog wat af. Enkel Steven lachtte groen en verdween ijlings. Hij was de pechvogel van de dag. Ik wacht nog tot het moment dat ik hem wat beter leer kennen. In Eupen .......

Op naar Eupen, waar weer verschillende teamgenoten zullen opduiken. We gaan er weer een ferme pets op geven en er een (h)eerlijke wedstrijd van maken. Eén tegen allen. De laaste fase van het jaar wordt dan ingezet. Monaco wenkt. Fietsen, daar moet ik vooral aan werken. Ik hoop op lekker weer. Zwemmen verder flink onderhouden, lopen = overleven en me goed (laten) verzorgen ......

Geschreven door Frederik Vandermersch.

Verslag 1/3 Powertriathlon Aarschot

Zonder twijfel weeral de zwaarste wedstrijd van het jaar!! Het was ook weer Aarschot weer : 30°C+ en geen zeelucht zoals bij ons.
Jan en Steven waren bij de start niet te zien, zij zijn blijkbaar iets later gestart.
Later daar meer over.
Dit keer geen verrassingen , ik ken het parcours van vorig jaar.Het lag er mischien dit jaar nog slechter bij.Bewijs is dat ik in het fietsen tot 5X toe mijn drinkbus ben verloren.Twee keer stop je maar dan ben je het beu, en sta je wel zonder drank tot de volgende bevoorading; niet slim met dat weer.Dit zal zijn gevolgen hebben bij het lopen. Na de 60Km zwoegen had ik Katelijne ingehaald , maar met mijn slepende blessure, het weinige vocht ingenomen en het sierlijke lichaam van Katelijne waren die rollen snel terug omgekeerd.Die klim van de Orleanstoren blijkt dan toch 20% te zijn. Moordend.Frederik was ondertussen gaan vliegen op zijn eigen thuisfront.
Voor zij die Eupen doen was dit wel een ideale test. Wie dit kan ,kan alles.
Deel twee van dit verslag laat ik aan Steven voor zijn uitleg wat er gebeurt is...

Geschreven door Bernard Deleener


Miserie miserie ........ wet van murphy was duidelijk aan mijn kant kant zondag .
Ik had er veel zin in maar het noodlot sloeg al toe vanaf het eerste moment al vooraleer de wedstrijd begon .
Het begon al tijdens het fietsen naar de start .....
Halverwege langs de vaart kreeg ik een klapband , aangezien ik met tubes rij en geen bommetje bij me had mocht ik eerst een 2 tal km terug lopen op m'n blote voeten met de fiets in de hand op zoek naar hulp , toen ik aan een brug de politie aansprak om iemand te bellen had die niet de minste moeite over om me te helpen toen was het al 1215h . Ik wilde zo vlug mogelijk terug naar de parking om een reservewiel te halen maar kreeg geen hulp ......
Uiteindelijk was er dan toch iemand zo vriendelijk van de omstaanders om me te brengen , de vriendelijke oude man bleek net een nieuwe wagen gekocht te hebben en had naar mijn inziens die wagen dan ook nog niet onder controle . Vertrokken op weg naar de parking bleek ie zodanig nerveus te zijn dat ie aan ieder eind van de straat stilviel met zijn nieuwe tutut. Zodus stress tot en met . Aangekomen op de parking vlug m'n wiel genomen en terug naar de plaats waar ik mijn fiets had achtergelaten toen was het al 1245h en moest dan nog 5 km fietsen tot aan de start .........
In die tijd bleek er dan nog iets te zijn gebeurt met m'n velo waardoor ie slecht schakelde en m'n ketting op gegeven momenten doorslipte....miserie miserie alom dus .
Net op tijd aangekomen moest ik nog m'n fiets aan de wisselzone gaan plaatsen maar omdat ze gingen vertrekken om te zwemmen had ik die tijd niet meer en was er iemand van de organisatie die zo vriendelijk was dit voor mij te doen .
Mijne tikker sloeg dat moment al een 180 ..... en moest nog beginnen zwemmen .
Het zwemmen ging niet .....
Aan het einde van de zwembeurt die me eigenlijk niet beviel inzake dat uit het water komen en toestanden moest ik dan nog gaan zoeken achter mijne fiets die ik in geen honderd jaar wist staan aangezien iemand anders die daar gezet had ohhh man .......
Ok gevonden dan en eindelijk vertrokken totaal geen idee van tijd en de snelheid dat ik reed krakkend en piepen die versnelling en ketting ......
Na de eerste ronde had ik zo'n lichtbruin vermoeden dat mechaniek het niet ging volhouden ....ik kon niet stampen om bergop te geraken alles blokeerde en slipte bahhhhhh....... ellende . Bij de tweede ronde voorbij de finish bergop begaf de complete handel het ...... eindelijk !!!!!!!
Teleur gesteld kon ik zonder stampen me bergaf laten glijden tot aan de finish zonder ketting uiteraard want die heb ik naar mijn denken zo'n 500 meter weggegooid ( een nieuw wereldrecord ketting gooien denk ik ).
Voila zé in een notedop hoe mijne zondag eruit zag.
Weer heel wat bijgeleerd om de volgende wedstrijden dergelijke problemen te vermijden . ( dubbele fiets , mechanische bijstand , medisch team , enz ........)

Geschreven door Steven Degeeter

Verslag IM Klagenfurt

Na een lange voorbereiding die veel energie en veel opofferingen vergde zowel van mezelf als van mijn directe omgeving moest het zondag 8 juli dan eindelijk gebeuren. Al wat vooraf ging en ook alles wat dit seizoen nog moet komen waren bijzaak ten overstaan van dit ene doel de IM van Klagenfurt. Samen met nog 3 andere ploeggenoten-TTK'ers (Luc VM, Luc DV en Dick) wilden wij deze dag het beste van ons zelf geven. Ik wist dat de voorbereiding dikwijls het meest riskante en moeilijke zou zijn van de hele onderneming. Het uitvallen van Dick door blessure enkele maanden voor D-day waren het spijtige bewijs.
Ik wilde niks aan het toeval overlaten en liet mij voor het eerst begeleiden door onze vers afgestudeerde A-trainer Luc Devoogdt. Ik ben er achteraf van overtuigd dat het slagen van deze missie voor een flink stuk te danken is aan zijn deskundig advies en perfect op mijn maat opgestelde schema. Ik had hem vooraf reeds op de hoogte gebracht dat ik met uitzondering van max 2 weken nooit boven de 15u zou kunnen trainen (full-time job en gezonde sociale relaties hebben voorrang weetjewel...) en dat ik tevens geen ""+ 60km loopweken" fysisch zou aankunnen (blessuregevoelig). Toch wist hij met deze beperkingen een succesplanning op stellen.

De voorbereiding liep perfect. Vooral de 2de voorbereidingswedstrijd op de 1/2afstand te Leuven (22ste in 4u15') gaven me het vertrouwen dat ik er klaar voor was.

Reeds enkele dagen voor de wedstrijd waren wij afgezakt naar Oostenrijk. We konden overnachten op een camping op ongeveer 30' van Klagenfurt. Donderdag nog een parkoerverkenning en dan rusten tot zondag.
Ik had mijn doelen voor men IM-debuut luidop verklaard voor een tijd onder de 10u, maar toen de weersvoorspellingen 30°C aangaven kreeg ik toch spijt van deze boute uitspraken.

Om 7u 's morgens werd het startschot gegeven. Het was een soort vliegende start want we waren nog naar de startstreep zwemmende toen het schot reeds klonk. Ik vond direct een goede kadans en kon zonder verzwakken het tempo volhouden voor de volledige 3,8km. Toen ik bij het uitkomen van het sop een tijd in de 56' op men horloge zag, was ik superverrast. Reeds bijna 4' onder men verwachtte tijd! Achteraf bekeken is het zwemmen eigenlijk de enigste discipline geweest waar ik mezelf echt overtrof. Het fietsen en lopen waren binnen het tijdsinterval waarmee ik rekening gehouden had, goed tot zeer goed, maar niet super zeg maar. Zoals verwacht komt Luc DV als 2de uit het water op 6’, Luc VM volgt nogmaals 6’ later.

Eenmaal op de fiets had ik de eerst kms wat moeite om men hartslag in het voorziene interval 145-155 te krijgen. Ik moest constant temperen om niet teveel kruit te verschieten in 't begin. Tijdens het verorberen van men eerste energiereep na 15km gebeurde wat ik zo voor gevreesd had: lekke band achteraan! Ik kon bijna uit men vel springen, men hart klopte in men keel. 't zal toch niet waar zijn zeker!
Gelukkig was ik enkele weken eerder op training ook eens plat gereden en had ik de snelle bandenwissel nog in de vingers. Een goeie 5' later zat ik terug op de fiets schat ik. Tot aan de eerste beklimming van "the egg" op goed 30km heb ik gereden als een razende. Van hartslagen en al die zever niks aangetrokken, gewoon beuken op de pedalen en zo snel mogelijk men achterstand inhalen, op bepaalde momenten zag ik 170-180 staan op de HS-gegevens, maar dat kon mij niet bommen. Gelukkig kwam het bloed tijdig terug naar de hersenen en kon ik mij afwenden van deze zelfmoordpoging.

De rest van de fietsproef gebeurde volgens plan. De in totaal 4 beklimmingen vielen al bij al nog mee (eerder ardennen-cols dan alpencols).
Ik ergerde mij enkel aan de overijverige jury. Nooit eerder zag ik zo'n streng toezicht op drafting. Ik durf zelf beweren dat het herhaaldelijk geforceerd inhalen en afstand laten = uitzakken mij over de hele wedstrijd evenveel tijd en energie gekost hebben als men lekke band. Men blitse wedstrijdpakje werkte als een lap op een stier bij de jury. Gelukkig bleef het bij vele waarschuwingen en Deutsche scheldtirades.

Tijdens de parkoersverkenning met Luc VM had ik al gevoeld dat zijn fietsen goed zat en dat bevestigde hij. Met een persoonlijk recordgemiddelde haalde hij even over halverwege onverwacht Luc DV bij en liet hem sebiet ter plaatse.

Toen ik na 180km () aan het lopen begon, was de temperatuur reeds hoog opgelopen, het afzien kon beginnen. Het zwarte beest liet niet lang op zich wachten. Ik begon aan 4'30" de km maar dat bleek al snel niet haalbaar. Na 10km was het al eventjes wandelen bij de bevoorradingen en kwam ik niet meer onder de 5' de km. Op 25km ben ik men eerste muur tegengekomen. Maar jammer genoeg kwamen er nog 17 muren achter, voor elke km één. Op 10km van de streep kreeg ik nog een goede knuffel van men vriendin en dat gaf me terug de moed om de laatste lus te vervolmaken. De laatste kms begon ik toch wat te zwalpen (beetje nipte energieinname denk ik, zie onderaan), maar de streep kon mij niet meer ontglippen...een onbeschrijfelijk gevoel, pijn aan ieder spiertje, doodmoe, duizelig, maar euforisch.
Eindtijd: 9°43’53”

De 2 Luc’s vochten nog een spannend duel uit. Tegen alle logica uit vorige wedstrijden in, was het deze maal Luc DV die in het lopen jacht maakte op Luc VM. Laatste had toch iets de diep in de reserves getast in het fietsen en kreeg het behoorlijk lastig. Luc DV naderde tot op 300m. Toen Luc VM dit in de gaten kreeg vond hij nog een verborgen reservetank en kon uiteindelijk terug afstand nemen. Deze ultieme tempoversnelling zorgden er wel voor dat hij na de finish even het bewustzijn verloor. Na een kwartiertje kon hij de EHBO gelukkig reeds verlaten. Hij eindigde in 10°22’40”, goed 2’ voor Luc DV in 10°24’57”
Als je tussentijden onderaan bekijkt zie je eigenlijk dat Luc DV het ms wel heeft laten liggen in de laatste wissel. Maar jammer genoeg speelden darm- en maagproblemen net als in Leuven hem parten waardoor enkele sanitaire stops (in wissel en ook nog tijdens lopen) onvermijdelijk waren.

Enkele feiten voor de fanatiekers en toekomstige IMers:

Voeding ingenomen fietsen: 4x energiebar elk 60g + energiegel 25g
Drank ingenomen fietsen: 3 l Isotone dorstlesser + 0,5l energiedrank + 3,25l water
Voeding ing lopen: 2 gellekes squiezie 20g
Drank ing lopen: 0,5l isotone dorstlesser + 1 l cola + 2,25 l water

1 energiereep 60g(fietsen) en 1gelleke (lopen) minder dan voorzien en berekend en dat heb ik laatste 10km lopen gewaar geworden. Maar dan kreeg ik ms darmproblemen...

Tussentijden van de 3TTKers:

JEROEN LUC VM LUC DV
TOTAL SWIM - 3.8 km 56:45:00 1:29/100m 171 1:09:47 1:50/100m 961 1:03:18 1:39/100m 488

FIRST BIKE SEGMENT: 32km 32 km (59:07) 32.48 km/h (LEK) 32 km (55:20) 34.70 km/h 32 km (55:39) 34.50 km/h
SECOND BIKE SEGMENT: 63km 31 km (54:18) 34.25 km/h 31 km (57:48) 32.18 km/h 31 km (59:30) 31.26 km/h
THIRD BIKE SEGMENT: 90km 27 km (35:18) 45.89 km/h 27 km (35:59) 45.02 km/h 27 km (38:21) 42.24 km/h
FOURTH BIKE SEGMENT: 122km 32 km (51:26) 37.33 km/h 32 km (55:53) 34.36 km/h 32 km (56:21) 34.07 km/h
FIFTH BIKE SEGMENT: 153km 31 km (56:51) 32.72 km/h 31 km (1:02:22) 29.82 km/h 31 km (1:05:00) 28.62 km/h
SIXTH BIKE SEGMENT: 179km 26 km (37:53) 41.18 km/h 26 km (40:49) 38.22 km/h 26 km (41:10) 37.89 km/h
FINAL BIKE SEGMENT: 180km 1 km (1:48) 33.33 km/h 1 km (1:51) 32.43 km/h 1 km (2:01) 29.75 km/h
TOTAL BIKE 180 km (4:56:41) 36.40 km/h 85 180 km (5:10:02) 34.83 km/h 375 180 km (5:18:02) 33.96 km/h 430

FIRST RUN SEGMENT: 1.5km 1.5 km (5:54) 15.25 km/h 1.5 km (5:50) 15.43 km/h 1.5 km (5:59) 15.04 km/h
SECOND RUN SEGMENT: 7km 5.5 km (23:03) 14.32 km/h 5.5 km (23:55) 13.80 km/h 5.5 km (30:02) 10.99 km/h
THIRD RUN SEGMENT: 16km 9 km (50:16) 10.74 km/h 9 km (52:22) 10.31 km/h 9 km (51:34) 10.47 km/h
FOURTH RUN SEGMENT: 21.5km 5.5 km (27:17) 12.10 km/h 5.5 km (30:14) 10.92 km/h 5.5 km (28:34) 11.55 km/h
FIFTH RUN SEGMENT: 27km 5.5 km (27:56) 11.81 km/h 5.5 km (30:37) 10.78 km/h 5.5 km (27:30) 12.00 km/h LUC OPENT JACHT OP LUCVM
SIXTH RUN SEGMENT: 36km 9 km (58:25) 9.24 km/h 9 km (1:02:45) 8.61 km/h 9 km (56:15) 9.60 km/h
SEVENTH RUN SEGMENT: 42km 6 km (28:34) 12.60 km/h 6 km (29:12) 12.33 km/h LUC STEEKT TANDJE BIJ WANT VOELT HETE ADEM LUC DV 6 km (30:39) 11.75 km/h
EIGHTH RUN SEGMENT: 42.1km 0.1 km (1:15) 4.80 km/h 0.1 km (1:14) 4.86 km/h 0.1 km (1:16) 4.74 km/h
FINAL RUN SEGMENT: 42.2km 0.1 km (0:34) 10.59 km/h 0.1 km (0:34) 10.59 km/h 0.1 km (0:34) 10.59 km/h
TOTAL RUN 42.2 km (3:43:14) 5:17/km 109 42.2 km (3:56:43) 5:36/km 325 42.2 km (3:52:23) 5:30/km 349

TRANSITION TIME TRANSITION TIME TRANSITION TIME
T1: SWIM-TO-BIKE 3:31 T1: SWIM-TO-BIKE 3:37 T1: SWIM-TO-BIKE 4:31
T2: BIKE-TO-RUN 3:42 T2: BIKE-TO-RUN 2:31 T2: BIKE-TO-RUN 6:43

Geschreven door Jeroen "Ironman" Verheye

Triathlon Brugge (verslag Danny)

Heerlijk triathlon weertje zaterdagavond te Brugge! Lang geleden nog eens een wedstrijd meegedaan waar het voor mij niet te warm was en er zoveel zuurstof in de lucht zat. Ik geef toe, wij (van wave 7) hadden geluk dat de laatste bui vlak voor de zwemstart was, de rest van de wedstrijd hielden we het droog.
Deze keer heb ik mij op de eerste lijn gelegd van het zwemmen en ben er als een speer vandoor gegaan, 20 meter kop onder zonder kijken aangezet en oef, bij het boven komen niemand vlak voor mij. Heb halverwege wel nog een voet in mijn gezicht gekregen van een schoolslagzwemmer, na 15:44 uit het water, daar was ik heel tevreden mee.
Wissel ging tamelijk vlot en eens langs het kanaal ben ik rustig beginnen rijden zonder te forceren en haalde een snelheid van ca 35 km/h. Net na het verste keerpunt dacht ik Rik gezien te hebben aan de overkant en besloot om een tandje bij te zetten.
De benen zaten echt goed, ik kon gemakkelijk een 38km/h aanhouden.
Bij het binnenkomen van Brugge-centrum op de kasseitjes van de Potterrierei, hoorde ik iets van mijn fiets vallen maar zag niet direct wat het was, enkele honderden meters verder voelde ik dat mijn fietszakje achteraan openstond en de autosleutel er uit was uitgevallen. Gevolg: volluit in de remmen, ging juist rechtsomkeer maken als daar niet, geluk bij een ongeluk, Dick opdook hij ging wel even de sleutels gaan zoeken, hierbij nogmaals dank Dick voor al de moeite! Al deze commotie zal mij waarschijnlijk wel een halve tot 1 minuut gekost hebben, tijd die later zeer kostbaar bleek!
Vanaf het begin van het lopen kon ik voor mijn doen een stevig tempo aanhouden, ik haalde constant andere atleten in, wat zeer motiverend werkt. Na de eerste ronde toch een beetje moeten temperen want mijn beentjes begonnen te verkrampen.
Bij kilometer negen had mij nog niemand ingehaald maar na eventjes achter mij te kijken zag ik Mario aankomen en wist dat hij me ging bijhalen...
Met een tijd van 2:19:53 ben ik best tevreden Frederik zat welgeteld 6 seconden voor mij en Mario was nog 21 seconden uitgelopen, die verdomde sleutel! :-)
Ook nog proficiat aan alle andere leden met hun deelname en resultaat !

Geschreven door Danny Devlieghe

1/2 Triathlon Leuven

Het was een leuke boel daar in Leuven: We hadden er onze eigen parkeerstrook net naast de start ( we waren ook al in een kleine colone afgezakt via de E40.) 9 TTKers aan de start. Vooreerst de bende van Klagenfurt: 3 afgetrainde atleten en 1 moedige. Luc VM, Luc DV, Jeroen in hun zware trainingsweken die een duurtraining kwamen doen, Dick echt wel op de sukkel met een kuitblessure die kwam zwemmen en fietsen en een enthousiaste supportersfamilie had meegebracht.Bernard Deleener en Frederik VDM die hun seizoensstart wilden maken, Ivan De Bruyn die stiekem iets kwam bewijzen , het fenomeen Jan Lefevere ( rechtstreeks uit de bakkerij voor zijn 4° trainingswedstrijd) en ikzelf die mijn ( gemiste) seizoensstart wou goed maken.

Allemaal min of meer klaar voor de halve afstand. Met de bus naar Wijgmaal voor de zwemstart. Zeer warm was het water niet in het kanaal:16.5°c . 2.5 km stonden ons te wachten. Voor mij verliep de start eens niet met de gebruikelijke paniek. Ik probeerde voetjes te vinden maar die wilden niet gevonden worden ( hevige stampbewegingen drongen mij steeds terug). Na een paar minuten kwam de paniek dan toch met een paar gulpen kanaalwater. Nog nooit zoveel schoolslag gezwommen tijdens een triatlon. Het zwemmen bleef duren en ook het watergevecht. De trap was een verlossing: stomverbaasd was ik na het afklokken 42’ 16’’. Meer vechten dus in het vervolg.
Dick en Luc DV waren zich al aan het omkleden toen ik de wisselzone binnenkwam. Jeroen was letterlijk al gaan vliegen. Net achter ons kwamen Luc VM, Frederik; Ivan , Bernard en Jan het water uit geklommen ( niet noodzakelijk in die volgorde).
Met de elastiekenmethode van Luc Van Lierde (http://blog.sport.be/the_road_to_kona/2007/05/tip_2.html) probeerde ik mijn fietswissel te optimaliseren (1’ 50’’). Achteraf bleek er nog een elastiek aan mijn rechterschoen te hangen.De omgevingstemperatuur begon ondertussen op te lopen ( het draaide toen al rond de middag). Eenmaal op de fiets kon de wedstrijd dus beginnen. Ik zag Luc net om de hoek verdwijnen toen ik de mat passeerde. Een mooier mikpunt kan een mens zich moeilijk voorstellen. Een gestileerde, afgetrainde griekse god op een trekfiets. Allez de keizersberg over en Luc goeiendag gezegd. Dan de eerste keer voorbij de start waar de Dick zijn trouwste supporters ook mij luid toeschreeuwden. Dat kan deugd doen. Wat verder kwam ik Dick tegen en terug aan de vaart zag ik ook Jeroen ( alleen fietste die al aan de ander kant van de vaart, ver buiten bereik dus).Iedereen zat al op de fiets en af en toe kon je eens roepen of zwaaien naar een rode teamgenoot aan de andere kant van het kanaal. Ondertussen was Inge ook al komen meeroepen en ook een vriend van Frederik en 2 vrienden van mij schreeuwden hun keel schor.Alle beetjes kunnen helpen hé. Ik reed mijn eigen wedstijd en had weinig oog voor wat er voor en achter mij gebeurde. Heel veel controle op het stayeren vond ik ( waarom niet hé).Ik spaarde mij niet echt in het fietsen want van het lopen verwachtte ik niet zoveel ( herstellende van kuitblessure).
Jan VG riep me tijdens de laatste keer Keizer toe dat mijn teamgenoot 7’ voor mij lag. Jeroen was dus supergoed bezig. Eén km verder zag ik een rood-blauwe poep in sierlijke stijl bergaf sjezen ( Jeroen met een fantastische inzinking of een lekke band hoopte ik?). Het bleek Jan te zijn bezig aan zijn wekelijkse slaaponthoudingstraining Wie doet het hem na? Zo’n beroep, zo’n karakter.
Altijd leuk als je de fiets weer kunt stallen vind ik en de loopsloffen kunt aantrekken. Wel een beetje warm vandaag ( 27°C liet ik me achteraf graag wijsmaken). Bril en pet opzetten dan maar. 4 ronden van een kleine 5 km en het leed zou geleden zijn ( daar begon het toch een beetje op te lijken vond ik ). 2 waterposten moesten ons vochtig houden tijdens het lopen. Hop met de beentjes. Eerste ronde erin komen en op het einde van de vaart zwaaien naar Jeroen, 2° ronde een vent inhalen die na het passeren de eerste vrouw bleek te zijn, Het begint warm te worden onder die pet ( water onder kappen en terug opzetten), 3° ronde Luc DV het beloofde schouderklopje geven net voor zijn darmprotest ( vriendelijke jongen die bij de mensen aanbelt om naar het toilet te mogen). Bernard reageert niet meer bij aanspreken, maar loopt verder. Jan VG komt zeggen dat het water dient om te drinken in plaats van over mijn kop te gieten. Mijn frank begint te vallen, zoals steeds een beetje laat. Weer water onder de pet, zwaaien naar Jeroen ( roepen levert een piepstem op). 4° ronde pet in de trisuit stoppen want het is eigenlijk alleen maar warm en geen zon ( ondertussen oververhit onder dat ding); 2 Gellekes slikken en proberen niet te vertragen. Straks eten en douchen.Ondertussen is heel de blauw-rode brigade aan het lopen. Zwaaien lukt ook al niet zo goed meer.Daar is de brug en de aankomst, nog een spurtje en Jeroen die breedlachend mij welkom heet. Water, water, niet om te drinken maar voor de koeling. Even bekomen en luisteren naar het verhaal van Dick die blijkbaar op de hoogte is van alle anderen. Jeroen buiten categorie loopt zonder tapering-off iedereen naar huis. Ivan is supergoed bezig ( zijn 2° jeugd), Luc DV blijft darmlast hebben, , Luc VM op training: rustig gezapig, precies zonder inspanning ( de dag ervoor 4 uur op de fiets, 1 uur in het zwembad), van die man valt nog veel t e leren, Frederik zonder training en op karakter ( bestaan er dan toch nog echte venten of zit Inge daar voor iets tussen);Bernard herstellende van blessureleed blijft gaan en moet erna de aankomst even bij gaan liggen ( hulpvaardige hollanders lenen ons gelukkig 6 zouttabletten van 300 mg Nacl), Bakker Jan kan er nog mee lachen op de streep. Volgende week weer een wedstrijdje zegt hij.

En dan de beloning: BBQ bij huize Inge & Frederik, smullen genieten, napraten en lekker ijs.
De afwezigen hadden duidelijk ongelijk. Als dank voor de vele aanmoedigingen stel ik me kandidaat om te komen supporteren in Brugge.

2 dagen later diarree en buikkrampen. Zou kanaalwater drinken dan toch iets minder goed zijn dan bronwater?

Geschreven door Dries Ampe .