Zonder twijfel weeral de zwaarste wedstrijd van het jaar!! Het was ook weer Aarschot weer : 30°C+ en geen zeelucht zoals bij ons.
Jan en Steven waren bij de start niet te zien, zij zijn blijkbaar iets later gestart.
Later daar meer over.
Dit keer geen verrassingen , ik ken het parcours van vorig jaar.Het lag er mischien dit jaar nog slechter bij.Bewijs is dat ik in het fietsen tot 5X toe mijn drinkbus ben verloren.Twee keer stop je maar dan ben je het beu, en sta je wel zonder drank tot de volgende bevoorading; niet slim met dat weer.Dit zal zijn gevolgen hebben bij het lopen. Na de 60Km zwoegen had ik Katelijne ingehaald ,
maar met mijn slepende blessure, het weinige vocht ingenomen en het sierlijke lichaam van Katelijne waren die rollen snel terug omgekeerd.Die klim van de Orleanstoren blijkt dan toch 20% te zijn. Moordend.
Frederik was ondertussen gaan vliegen op zijn eigen thuisfront.Voor zij die Eupen doen was dit wel een ideale test. Wie dit kan ,kan alles.
Deel twee van dit verslag laat ik aan Steven voor zijn uitleg wat er gebeurt is...
Geschreven door Bernard Deleener
Miserie miserie ........ wet van murphy was duidelijk aan mijn kant kant zondag .
Ik had er veel zin in maar het noodlot sloeg al toe vanaf het eerste moment al vooraleer de wedstrijd begon .
Het begon al tijdens het fietsen naar de start .....
Halverwege langs de vaart kreeg ik een klapband , aangezien ik met tubes rij en geen bommetje bij me had mocht ik eerst een 2 tal km terug lopen op m'n blote voeten met de fiets in de hand op zoek naar hulp , toen ik aan een brug de politie aansprak om iemand te bellen had die niet de minste moeite over om me te helpen toen was het al 1215h . Ik wilde zo vlug mogelijk terug naar de parking om een reservewiel te halen maar kreeg geen hulp ......
Uiteindelijk was er dan toch iemand zo vriendelijk van de omstaanders om me te brengen , de vriendelijke oude man bleek net een nieuwe wagen gekocht te hebben en had naar mijn inziens die wagen dan ook nog niet onder controle . Vertrokken op weg naar de parking bleek ie zodanig nerveus te zijn dat ie aan ieder eind van de straat stilviel met zijn nieuwe tutut. Zodus stress tot en met . Aangekomen op de parking vlug m'n wiel genomen en terug naar de plaats waar ik mijn fiets had achtergelaten toen was het al 1245h en moest dan nog 5 km fietsen tot aan de start .........
In die tijd bleek er dan nog iets te zijn gebeurt met m'n velo waardoor ie slecht schakelde en m'n ketting op gegeven momenten doorslipte....miserie miserie alom dus .
Net op tijd aangekomen moest ik nog m'n fiets aan de wisselzone gaan plaatsen maar omdat ze gingen vertrekken om te zwemmen had ik die tijd niet meer en was er iemand van de organisatie die zo vriendelijk was dit voor mij te doen .
Mijne tikker sloeg dat moment al een 180 ..... en moest nog beginnen zwemmen .
Het zwemmen ging niet .....
Aan het einde van de zwembeurt die me eigenlijk niet beviel inzake dat uit het water komen en toestanden moest ik dan nog gaan zoeken achter mijne fiets die ik in geen honderd jaar wist staan aangezien iemand anders die daar gezet had ohhh man .......
Ok gevonden dan en eindelijk vertrokken totaal geen idee van tijd en de snelheid dat ik reed krakkend en piepen die versnelling en ketting ......
Na de eerste ronde had ik zo'n lichtbruin vermoeden dat mechaniek het niet ging volhouden ....ik kon niet stampen om bergop te geraken alles blokeerde en slipte bahhhhhh....... ellende . Bij de tweede ronde voorbij de finish bergop begaf de complete handel het ...... eindelijk !!!!!!!
Teleur gesteld kon ik zonder stampen me bergaf laten glijden tot aan de finish zonder ketting uiteraard want die heb ik naar mijn denken zo'n 500 meter weggegooid ( een nieuw wereldrecord ketting gooien denk ik ).
Voila zé in een notedop hoe mijne zondag eruit zag.
Weer heel wat bijgeleerd om de volgende wedstrijden dergelijke problemen te vermijden . ( dubbele fiets , mechanische bijstand , medisch team , enz ........)
Geschreven door Steven Degeeter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten