Verslag St-Laureins en Brugge door Ivan

Sint-Laureins

Voor de meesten is Sint-Laureins , “Sinte” voor de vrienden , de eerste wedstrijd van het seizoen.
Menig triatleet is bloednerveus om zijn vorm , resultaat van maandenlange voorbereiding,te testen aan de werkelijkheid.
Omdat hetzelfde weekend ook Leuven en Oostkerke op het programma stonden,was slechts een minieme delegatie van TTK naar de Boerekreek afgezakt.

Terwijl ik voor de vierde keer deelneem aan deze triathlon , zie ik de kwaliteit van het deelnemersveld alsmaar toenemen.
Waar ik de eerste keer met open armen op de dag zelf kon inschrijven ( als 70 ste deelnemer), moet je je nu al reppen om erbij te zijn ( 300 deelnemers)
Aangezien tevens de organisatie alsmaar verbetert komt dit de sport enkel ten goede.

Het zwemmen in de kreek is in tegenstelling tot Brugge en Knokke een minder nerveuze bedoening.
Pang!!...en weg zijn we….het ruime sop kiezende,hopende de goede voet te pakken te hebben.
Noppes voor mij…ongewild geraak ik vast aan het koord…de kortste weg is niet altijd de snelste ( dixit Sonja van de GPS) en ik moet mijn al niet te hoog tempo aanpassen aan het trage werk voor mij.
Inhalen kan ik pas na het keerpunt en dan is het 500 m goed tempo naar de aankomst-helling in een goeie 16’10” ( goeie tijd voor mij) .
De wissel is een verschrikking aangezien een slordige 400 m op blote voeten ( amai mijn eksteroog!) naar de fiets.3-4 minuten is hier een goeie tijd….

Eenmaal de fiets op volgt de selectie in 2 rondes door de polders.
Tempobeulen hebben hier vrij spel en Sander Dobbelaere lapt er de favorieten een goeie 4 min aan de broek.
Zelf heb ik een ideaal mikpunt aan Jim De sitter die me door de 2 rondes loodst aan een mooi tempo ( ong.39/u).
Bij momenten is het genieten…met de wind in de rug.

Weerom een verbetering met 2 min in vergelijking met vorig jaar ( lang leve de trainingsschema’s van Luc devoogdht!! …. En de nieuwe carbonfiets….) .

Nu volgt het lopen ( een mooie 10 km) , deels hetzelfde parkours als het fietsen, doch niet te onderschatten met lange rechte stukken.
Hier zie je de voorliggers van verre groter…of kleiner worden….hier komt de ware spirit naar boven.
Een gevecht tegen jezelf en de natuur…Mooier kan niet,alhoewel aan hartslag 170 de verleiding van een terras met een Leffe voor je neus groot is.zeker als het beste eraf is na 7 km en de finish maar niet dichter wil komen.

Na 42 min ( wissel incl.) loop ik over de meet met een 55ste plaats in totaal.
Tevreden met de tijd ( ietsje minder met de plaats) wacht ik in de bevoorrading op de aanstormende Jan Naeyaert die fris als een hoentje de meet komt overgehuppeld ( had hij zich misschien gespaard voor een 2de ronde lopen??).

Even later verschijnt de indrukwekkende torso van pieter Vanhuffel om de hoek en even later is Katelijne aan de beurt .

Allen tevreden,wordt nog efkes nagekaart en vooral uitgekeken naar de volgende…….


Brugge

Brugge..die schöne……geldt alvast voor de triathlon van Brugge.

Wat een spektakel,wat een ambiance,wat een massa volk…..om het moderne “brood en spelen” van dichtbij te bewonderen…

Aankomst aan de molens maakt het plaatje compleet….

TTk was goed vertegenwoordigd met de mannen van de lange afstand (Luc Vanmaele en Dick Crispyn-Luc Devoogdht gaf forfait) en de korte ( Tom,Danny,Olivier,Steven,Katelijne,Benny,Kristof,Patrick,Alex,Jean-Pierre,Tom,Frederik,…)

Aangezien de wedstrijd in een 8-tal waves gebeurt ( volgens age-group) was de wedstrijd wat onoverzichtelijk om te bespreken en moet ik me helaas enkel beperken tot de mannen die ik in mijn wave tegenkwam….

Voor mij was Brugge (samen met eeklo) hoofddoel van het seizoen,zeker nu knokke niet doorgaat voor mij.

Doel was top-3 in de agegroep…Ijdele hoop???Het was alvast het proberen waard…

Na wat paniek ( witte sokjes vergeten te leggen bij het fietsen-zonder sokken loop ik nooit)…restte mij als oplossing de sokken in plastieken zak mee te nemen onder de wetsuit….

Voor het eerst durfde ik me eens op de eerste lijn te zetten van de zwemstart……
De eerste 100m verliepen super…...bij de eerste 10 de bocht in…..
Jammer genoeg kwam weer de paniek,met wat hyperventilatie de kop opsteken…weg goeie ritme,lang leve de schoolslag,afgewisseld met haperende crawl, groepje voor groepje vloog voorbij…Tom zwom zomaar een minuut sneller…over Steven Thorpe maar te zwijgen…..

Na 16’30” de wissel in voor een lus door het fietsenpark , sokjes ( kletsnat) aan en weg was hij….

Dadelijk de turbo aan om zo snel mogelijk met de juiste kadans naar voren te schuiven.
De wind zat ideaal…..ietsje tegen door door de polders en in de rug langs het kanaal.

Na 10 km zag ik steven langs de kant met een platte band….doodzonde ……maar veel tijd krijg je niet op dit bochtig en selectief parcours….de meter ging goed boven de 38 om ged 6 km langs het kanaal richting Plassendaele te minderen tot 34-36 ( pal tegen).

Aan de overkant zag ik de andere waves in spoed richting brugge trekken…kleineen grote groepen ( op 5-10 m afstand) en enkelingen…..Zelf had ik een superpiloot voor mij om de ideale snelheid aan te houden.

Eenmaal gekeerd over Plassendale besloot ik met de wind in de rug de pedaal wat dieper in te drukken tot 46-48/u) en na 20 km hadden we Tom Casteleijn – wat een talent…voor het eerste jaar…) bij de lurven.

Met een strak tempo kregen we Brugge in het vizier en konden we ons opmaken voor de wissel. (1’09” voor 45.7 km)
Eenmaal binnen de stadspoorten wassen het op de koppen lopen …kippenvel……daarvoor doe je het!

Met een superwissel ( tegen mijn gewoonte) sprintte ik de vesten op ( ik had nog wat schade op te halen wou ik 3de worden…).
Met wat geslalom door de meute ( vooral trio’s ) het ideale traject ( de kasseien vermijden-kortste bochten) kiezen was alvast geen sinecure…doch kon ik een goed tempo ( 3’45” eerste km) onderhouden.
Doseren en geen tijd verliezen is de boodschap en ook hier koos ik een mikpunt om het tempo te onderhouden.

Wat een prachtig parcours ( jammer van de vele klinkers onder de zolen) dwars door Brugge ( sorry voor het plagiaat) langs de markt en over de Burg om dan de 2 de lus,temidden van een waanzinnige menigte, aan te vatten.
Bandje rond de pols en geven maar……die lap…..Mijn tempo zakte ietwat…of mijn mikpunt hervond zijn 2de adem….
Zie ik daar Danny ( 10 min vroeger gestart) niet lopen????Jawel…met verse moed passeer ik de voorzitter ( bedankt Danny voor steun!!!)
En na 42’ kan ik me over de meet werpen…

Net voldoende om de 4-de H-40 op 40 seconden te houden.

Supercontent!!!

In de drukte na de aankomst , kom ik hier en daar een tevreden TTK-er tegen…hopelijk heeft ieder zijn vooropgesteld gehaald….zoniet komen er nog plenty of kans

Geschreven door Ivan De Bruyn.