Verslagje KB Kortrijk
Met 2 afgevaardigden trokken we zondag naar Kortrijk om onze Knokse kleuren te verdedigen.
Mijn compagnon was deze keer Wim Synaeve, pas sedert dit jaar aangesloten bij onze club en voor mij nu al de “rookie of the year”.
Hij liet dit jaar al enkele mooie dingen zien en heeft duidelijk nog veel groeimarge in zich(eerste TTK-er in Oostkerke).
Ik was dan ook nieuwsgierig om na de confrontatie met Ivan vorige week, (onze beste TTKer op de korte afstand mag na Brugge en Eeklo gezegd worden) Wim eens te ontmoeten.
Er werd onze een zeer selectief parkoer voorgelegd met enkele pittige hellingen. Alsof het nog niet lastig genoeg was kwam daarbij nog een sterke wind, het werd al snel duidelijk dat het een zware opdracht zou worden.
Dat dit een rasechte stayerwedstrijd was werd mij al snel duidelijk na het zwemmen. Voor deze wedstrijd werd een ander potje triatleten opengetrokken. Hardrijders zoals Sander Dobbelaer (nog overtuigend gewonnen in Eeklo) hadden hier niks te zoeken, hij eindigde buiten de top 20 op bijna 10 minuten. In deze wedstrijden zijn het de zwemmers die de plak zwaaien. Door de sterke wind was het ondanks het selectieve parkoer onmogelijk solo veel plaatsen goed te maken in het fietsen.
Met 23’07”/1500m had ik voor mijn doen nog behoorlijk gezwommen (beetje veel afgeweken van ideale lijn, maar voor de rest toch 1’32”/100m, not bad), maar dat was pas een 112de plaats waard op goed 200man, dat zegt genoeg. Wim had een 40 secondjes meer nodig.
Eenmaal op de fiets werd het voor mij een solo-opdracht. Ik kreeg slechts zeer weinig steun (duidelijk het zwakke punt van dit potje triatleten) en door de sterke wind was het onverstandig om men “bondgenoten” achter te laten. 10’ beuken op kop, een minuutje recuperen in het wiel – 10’ beuken etc… zo verliep het fietsen.
Als 69ste kon ik aan het lopen beginnen. Wim begon als 124ste aan het lopen op iets minder dan 6 minuten.
In het lopen koos ik ditmaal voor een trage start met de bedoeling ditmaal zonder stretchpauzes of andere problemen het einde te halen. Ik kon voor het eerst dit jaar volledig pijnloos en zonder problemen uitlopen, al was het dan op een “80%” tempo, toch een overwinning voor mij. Als 86ste bolde ik over de streep.
Wim kon met een zeer sterk loopnummer nog tot op 2 minuten komen en eindigde als 97ste.
Nu 4 weken rust, want ik reis af naar India. Hopelijk zullen de zwoele temperaturen en oosterse sferen te blessures laten oplossen zodanig ik erna nog iets klaarmaken tegen de Zwintriathlon.
Geschreven door Jeroen Verheye.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten