Verslag EK Long distance Brasschaat

Brasschaat : vierde maal aan de start

Dit jaar was Brasschaat een beetje specialer en daar wilde éénieder zijn beste beentje voorzetten. Van bij de aanvang van de dag had ik al brute pech, want ik was nog niet goed weg of mijn hartslagmeter, nog een A2 van het jaar stilletjes, gaf de geest, batterij platter dan plat. Hoe raakte ik nog aan zo'n spul dat je voor een halve triathlon op een vlak parcours best kan gebruiken. Luc, Bernard, Karel P, ....... allen waren ze al onderweg of terplaatse. Ik zag nog enkel heil van lokale vriend Jan, maar die was nog op de terugweg uit Eupen, waar hij 's morgens vroeg (om 3 u) met Jonathan was hene fietsten. Ze zaten nog op de trein toen ik belde en dus even stressy moment, maar alles kwam in orde. Polar mee en zoef naar Brasschaat. Gelukkig was het gedoe bij de inschrijving mij niet onbekend en kon alles netjes en vrij snel gefixt worden. Zelfs even teruglopen naar het inschrijvingssecretariaat met mijn chip was geen probleem. Ik was opgewarmd ! ! !

Speciaal was Brasschaat dit jaar omdat het Europees Kampioenschap er plaats vond. De top van Europa was er en startte een 7-tal minuten voor ons. Na die profi kwamen de agegroupers 2 minuten later aan de beurt.

Die investering in dat Belgisch pakje voor agegroupers was me net iets te en wat doe je er nadien mee ....... in een vitrine stoppen. Enfin, ik had er reuzezin in om die agegroupers sportief te grazen te nemen. Er zoveel als mogelijk oprollen was het opzet. Alles geven was de opdracht.

Luc V, Bernard, Steven, Frederik B, en zowaar ons Fries lid Stefaan Van der Pal waren aan de start van de recreanten. Jan startte bij de agegroupers. Voor Luc was het de laatste keer diep gaan voor Klagenfurt. Stefaan leefde er wel echt naartoe.

Leuven - de wedstrijd althans - was een slechte herinnering, die ik snel wilde doorspoelen. Ik had me de jongste tijd erg toegelegd op zwemmen en fietsen. Ik had voor mezelf een tijd van 4u45' vooropgesteld, wat een verbetering inhield van mijn persoonlijke besttijd in Brasschaat. Het parcours is wel niet altijd hetzelfde geweest en het zwemmen was eerder al eens zonder websuit geweest. Maar niettemin leek die tijd me haalbaar.

Na de start van de profi en de agegroupers begaven we ons in het zop. Het startschot weerklonk. Het was begonnen. Het zwemmen (3 km) ging heel behoorlijk, want ik stond nog naast Luc bij de wissel. Dit was nu al de tweede maal dat ik hem tijdens een wedstrijd kon bijhouden. In leuven had ik hem bij het fietsen ook al bijgebeend. Hij blijft mijn voorbeeld van wilskracht en doorzetting. Hij was zowat klaar voor het fietsonderdeel toen ik mijn wissel begon. Luttele tijd erna zat ik ook op mijn vehicle. Luc was wel gevlogen. Stefaan was niet te houden en ook het zwemmen van Steven valt hier te noteren. Ook Frederik B moest ik nog even voorlaten. Het zwemmen is en blijft voor mij een karwei. Onze agegrouper had ik al te pakken en bij het zwemmen liet ik er ook al een paar andere terplaatse. Dat merkte je aan de kleur van de badmuts. Eindtijd zwemmen was beetje boven mijn voorspelling maar mijn Basso zou dat wel goedmaken. En zo geschiedde. Aan gemiddelde van 35.5 km/uur, mede te danken aan de regen die mij vleugels gaf, had ik die 80 km na 2u15 verslonden en aan het lopen beginnen. Ik had een tijd voorspeld van 2u20. Dus mijn Basso had zijn werk gedaan. Dat carbontuig zorgt er wel voor dat je wat minder door elkaar wordt geschud en je je krachten netjes kan bewaren. Top .......

Ook bij het biken was er op Stefaan geen maat. Steven, Frederik B en Luc waren ook hier iets sneller. Bernard zat nog maar op de fiets of hij diende al uit te wijken voor overstekend wild (een toeschouwer). Hij viel pardoes van zijn bike.

Ik had erover gewaakt voldoende te drinken en te eten, zodat ik geen krampen zou hebben bij het lopen. Is lopen nu mijn favoriet onderdeel. Ik weet het niet, maar het ging verduveld goed. De power van mijn koolhydraten misschien, want de vier dagen voor de wedstrijd at ik 's morgens wit brood, 's middags pasta met ketchup en 's avonds pasta met ketchup. Het kwam mij de strot uit en de steak met friet nadien kon ik des te meer appreciëren. Soit .........

Toen ik aan mijn looprondes begon snelde Stefaan me al voorbij. Hij had er al zijn eerste ronde op zitten. Samen met Frederik die ik bijbeende heb ik dan 2 rondes afgewerkt aan een hartslag van 160 tot 162. Toen diende hij af te haken en moest nog alle zeilen bijzetten om de meet te halen. Puike prestatie bij zijn eerste halve. Zelf kon ik mijn tempo aanhouden en zelfs nog wat versnellen op het einde.

Luidkeels werden de TTK-ers aangemoedigd door Frederik Rappé, waarvoor dank .........

Ondertussen rolden we hopen Belgische en buitenlandse agegroupers op. Enkel Lindenaar, Geert Minnen en dus dorpsgenoot, liep me voorbij tijdens het lopen nadat ik hem had voorbijgereden. Een eindtijd van 1u32 voor het lopen langs heerlijk onverharde boswegen is niet slecht. Derde TTK-er, na de ongenaakbare Stefaan en Luc.

Stefaan was 2-de overall bij de recreanten. Als je de Belgen uit de agegroupers en de recreanten bijeenneemt dan zijn Luc en ondergetekende top 5 geworden. We genoten nog van een heerlijke grondige massage en die steak met frieten, na ons ontgeurd te hebben.

Het zit er weer op en het was mooi, supermooi ............. bij topomstandigheden. Op naar het volgende, waar het verslag al van online staat, haha ...... just me ! ! !

Geschreven door Frederik Vandermersch.

2e Verslag 1/3 Powertriatlon Aarschot

Aarschot : vierde deelneming in vier jaar tijd omdat selectieve wedstrijden mijn ding lijken.

Ondersteund door mijn trouwste supporters, ega en jonste dochter, versterkt met de aanwezigheid van mijn 75 jarige dad, zag ik het weer helemaal zitten om mijn tijden uit het verleden te verbeteren. Zolang dat kan zit het tussen de oren ook goed.

De voorbereiding verliep vlot. Daags tevoren veiligheidshalve al alles klaargelegd. De weg naar Aarschot is voor een Lindenaar rijden op automatische piloot.
De weken te voren legde ik me vooral toe op zwemmen (tot vier keer per week om 7 u in het bad) en het bestormen van heuveltjes in mijn achtertuin. Er zijn hier verdomd zware stukken. Begin van de week was ik in onweer eerst naar Tessenderlo gefietst (48 km), liep er de Classic (10 km) en fietste nadien terug.

Na een van vertrouwen blakende Karel Pardaens, ondertussen een fijne kameraad, veel succes te hebben toegewenst bij de inschrijving, poogde ik tevergeefs de bus te nemen naar de plas in Rotselaar. Die zoefde voor mijn neus weg en samen met Patrick Vandenberghe, ook al geen onbekende voor mij, snelden wij langs de Demer naar de start. Patrick is een oude krijger, ondertussen 50 lentes jong, met 16 volledige triathlons en ook 2 dubbele (!!!!) op zijn palmeres. In Knokke-Heist is hij ook flink bekend, want hij zit achter het loket van het station, soms in Knokke, soms in Heist. Het was een fijn weerzien.

Eénmaal ter plaatse kwam ik nog veel schoon volk tegen. Stefaan Engels, ook al zo'n felle, met vreselijke ambities de komende maanden, Thierry Beghein, oud lid Mieke en vele anderen. Bernard liep ik tegen het lijf, alsook Katelijne. Jan en Steven waren niet te bekennen en we maakten ons wat zorgen. Zouden ze de start op tijd halen.

Na een korte briefing, die mij ontging, startten de dames 5' eerder. Mijn dochter vertelde me dat er een groot verschil was in de start van de mannen en vrouwen, niet zozeer omdat wij meer geweld gebruiken, maar ook omdat wij talrijker waren, zeker .....

Zoals ik al vreesde leek het zwemmen weer meer dan de vooropgestelde afstand. De in principe 2.050 meter leken meer op 2.500 meter, wat ook door vele anderen wordt bevestigd.

Mijn zwemmen was al bij al goed te noemen, maar ik zou den Frederik niet zijn als ik dacht dat bij de tweede keer aan wal het zwemmen over zou zijn. Die briefing hé ... Een vriendelijke medewerker ristste mijn wetsuit, die ik ondertussen had opengesnokt, weer snel dicht en ik dook het water weer in zonder mijn bril behoorlijk op te zetten. Weer rechtop en bril behoorlijk op mijn kop. Het was een tegenvaller om er weer tegenaan te gaan, als je denkt dat dat kl.....zwemmen er op zit.

Eenmaal in het water volgt dan een strook vlak, maar bochtig werk langs de Demer, mijn trainingstraject. Ik had geen te best gevoel in de benen. Hartslag ging te hard. Het was van bij aanvang bingo, maar goed het parcours leende er zich niet toe om vlakke hartslag aan te houden. Temporiseren en doseren was de boodschap. Daarenboven had ik snel een zware maag, als je begijpt wat ik bedoel. Op dit parcours met ups and downs is het een permanent zoeken naar een mooi evenwicht tussen hoge hartslag en snelle recuperatie zonder je motor op te blazen, zowel bij het fietsen, als het lopen.

Mijn fietstijd was beter dan vorige jaren, maar dat zal meer aan mijn Basso dan aan mijn benen gelegen zijn. Ondertussen werd het heet, maar in Aarschot is het altjd heet. Bij het lopen een serieuse handicap. Het is gewoon hel : bij het lopen was ik lang blij dat ik de helling naar Orleanstoren (volgens ingewijden meer dan 20 % stijgingspercentage) bij de derde ronde al "stappend" kon overbruggen. Nadien volgt dan een lange helling naar de binnenstad, waar je wat kan recupereren.

Toen ik mijn eindtijd zag was ik weer erg tevreden, beter dan vorig jaar en dus zalig als je zo oud wordt. Ondertussen druppelden één na één de TTKH-ers binnen : Katelijne, blij als een ei met de banaan als trofee die ik haar voorhield. Of gewoon een voldaan gevoel na zo'n zware wedstrijd, waar ze wat moeilijk naartoe leefde. Bernard, mijn Ironman-gabber voor volgend jaar in Klagenfurt, volgde een beetje uitgeblust nu hij een zwaar seizoen kent. Jan had de start gemist maar kwam moe en voldaan over de meet.

We dronken nog samen een glas en lachtten nog wat af. Enkel Steven lachtte groen en verdween ijlings. Hij was de pechvogel van de dag. Ik wacht nog tot het moment dat ik hem wat beter leer kennen. In Eupen .......

Op naar Eupen, waar weer verschillende teamgenoten zullen opduiken. We gaan er weer een ferme pets op geven en er een (h)eerlijke wedstrijd van maken. Eén tegen allen. De laaste fase van het jaar wordt dan ingezet. Monaco wenkt. Fietsen, daar moet ik vooral aan werken. Ik hoop op lekker weer. Zwemmen verder flink onderhouden, lopen = overleven en me goed (laten) verzorgen ......

Geschreven door Frederik Vandermersch.

Verslag 1/3 Powertriathlon Aarschot

Zonder twijfel weeral de zwaarste wedstrijd van het jaar!! Het was ook weer Aarschot weer : 30°C+ en geen zeelucht zoals bij ons.
Jan en Steven waren bij de start niet te zien, zij zijn blijkbaar iets later gestart.
Later daar meer over.
Dit keer geen verrassingen , ik ken het parcours van vorig jaar.Het lag er mischien dit jaar nog slechter bij.Bewijs is dat ik in het fietsen tot 5X toe mijn drinkbus ben verloren.Twee keer stop je maar dan ben je het beu, en sta je wel zonder drank tot de volgende bevoorading; niet slim met dat weer.Dit zal zijn gevolgen hebben bij het lopen. Na de 60Km zwoegen had ik Katelijne ingehaald , maar met mijn slepende blessure, het weinige vocht ingenomen en het sierlijke lichaam van Katelijne waren die rollen snel terug omgekeerd.Die klim van de Orleanstoren blijkt dan toch 20% te zijn. Moordend.Frederik was ondertussen gaan vliegen op zijn eigen thuisfront.
Voor zij die Eupen doen was dit wel een ideale test. Wie dit kan ,kan alles.
Deel twee van dit verslag laat ik aan Steven voor zijn uitleg wat er gebeurt is...

Geschreven door Bernard Deleener


Miserie miserie ........ wet van murphy was duidelijk aan mijn kant kant zondag .
Ik had er veel zin in maar het noodlot sloeg al toe vanaf het eerste moment al vooraleer de wedstrijd begon .
Het begon al tijdens het fietsen naar de start .....
Halverwege langs de vaart kreeg ik een klapband , aangezien ik met tubes rij en geen bommetje bij me had mocht ik eerst een 2 tal km terug lopen op m'n blote voeten met de fiets in de hand op zoek naar hulp , toen ik aan een brug de politie aansprak om iemand te bellen had die niet de minste moeite over om me te helpen toen was het al 1215h . Ik wilde zo vlug mogelijk terug naar de parking om een reservewiel te halen maar kreeg geen hulp ......
Uiteindelijk was er dan toch iemand zo vriendelijk van de omstaanders om me te brengen , de vriendelijke oude man bleek net een nieuwe wagen gekocht te hebben en had naar mijn inziens die wagen dan ook nog niet onder controle . Vertrokken op weg naar de parking bleek ie zodanig nerveus te zijn dat ie aan ieder eind van de straat stilviel met zijn nieuwe tutut. Zodus stress tot en met . Aangekomen op de parking vlug m'n wiel genomen en terug naar de plaats waar ik mijn fiets had achtergelaten toen was het al 1245h en moest dan nog 5 km fietsen tot aan de start .........
In die tijd bleek er dan nog iets te zijn gebeurt met m'n velo waardoor ie slecht schakelde en m'n ketting op gegeven momenten doorslipte....miserie miserie alom dus .
Net op tijd aangekomen moest ik nog m'n fiets aan de wisselzone gaan plaatsen maar omdat ze gingen vertrekken om te zwemmen had ik die tijd niet meer en was er iemand van de organisatie die zo vriendelijk was dit voor mij te doen .
Mijne tikker sloeg dat moment al een 180 ..... en moest nog beginnen zwemmen .
Het zwemmen ging niet .....
Aan het einde van de zwembeurt die me eigenlijk niet beviel inzake dat uit het water komen en toestanden moest ik dan nog gaan zoeken achter mijne fiets die ik in geen honderd jaar wist staan aangezien iemand anders die daar gezet had ohhh man .......
Ok gevonden dan en eindelijk vertrokken totaal geen idee van tijd en de snelheid dat ik reed krakkend en piepen die versnelling en ketting ......
Na de eerste ronde had ik zo'n lichtbruin vermoeden dat mechaniek het niet ging volhouden ....ik kon niet stampen om bergop te geraken alles blokeerde en slipte bahhhhhh....... ellende . Bij de tweede ronde voorbij de finish bergop begaf de complete handel het ...... eindelijk !!!!!!!
Teleur gesteld kon ik zonder stampen me bergaf laten glijden tot aan de finish zonder ketting uiteraard want die heb ik naar mijn denken zo'n 500 meter weggegooid ( een nieuw wereldrecord ketting gooien denk ik ).
Voila zé in een notedop hoe mijne zondag eruit zag.
Weer heel wat bijgeleerd om de volgende wedstrijden dergelijke problemen te vermijden . ( dubbele fiets , mechanische bijstand , medisch team , enz ........)

Geschreven door Steven Degeeter

Verslag IM Klagenfurt

Na een lange voorbereiding die veel energie en veel opofferingen vergde zowel van mezelf als van mijn directe omgeving moest het zondag 8 juli dan eindelijk gebeuren. Al wat vooraf ging en ook alles wat dit seizoen nog moet komen waren bijzaak ten overstaan van dit ene doel de IM van Klagenfurt. Samen met nog 3 andere ploeggenoten-TTK'ers (Luc VM, Luc DV en Dick) wilden wij deze dag het beste van ons zelf geven. Ik wist dat de voorbereiding dikwijls het meest riskante en moeilijke zou zijn van de hele onderneming. Het uitvallen van Dick door blessure enkele maanden voor D-day waren het spijtige bewijs.
Ik wilde niks aan het toeval overlaten en liet mij voor het eerst begeleiden door onze vers afgestudeerde A-trainer Luc Devoogdt. Ik ben er achteraf van overtuigd dat het slagen van deze missie voor een flink stuk te danken is aan zijn deskundig advies en perfect op mijn maat opgestelde schema. Ik had hem vooraf reeds op de hoogte gebracht dat ik met uitzondering van max 2 weken nooit boven de 15u zou kunnen trainen (full-time job en gezonde sociale relaties hebben voorrang weetjewel...) en dat ik tevens geen ""+ 60km loopweken" fysisch zou aankunnen (blessuregevoelig). Toch wist hij met deze beperkingen een succesplanning op stellen.

De voorbereiding liep perfect. Vooral de 2de voorbereidingswedstrijd op de 1/2afstand te Leuven (22ste in 4u15') gaven me het vertrouwen dat ik er klaar voor was.

Reeds enkele dagen voor de wedstrijd waren wij afgezakt naar Oostenrijk. We konden overnachten op een camping op ongeveer 30' van Klagenfurt. Donderdag nog een parkoerverkenning en dan rusten tot zondag.
Ik had mijn doelen voor men IM-debuut luidop verklaard voor een tijd onder de 10u, maar toen de weersvoorspellingen 30°C aangaven kreeg ik toch spijt van deze boute uitspraken.

Om 7u 's morgens werd het startschot gegeven. Het was een soort vliegende start want we waren nog naar de startstreep zwemmende toen het schot reeds klonk. Ik vond direct een goede kadans en kon zonder verzwakken het tempo volhouden voor de volledige 3,8km. Toen ik bij het uitkomen van het sop een tijd in de 56' op men horloge zag, was ik superverrast. Reeds bijna 4' onder men verwachtte tijd! Achteraf bekeken is het zwemmen eigenlijk de enigste discipline geweest waar ik mezelf echt overtrof. Het fietsen en lopen waren binnen het tijdsinterval waarmee ik rekening gehouden had, goed tot zeer goed, maar niet super zeg maar. Zoals verwacht komt Luc DV als 2de uit het water op 6’, Luc VM volgt nogmaals 6’ later.

Eenmaal op de fiets had ik de eerst kms wat moeite om men hartslag in het voorziene interval 145-155 te krijgen. Ik moest constant temperen om niet teveel kruit te verschieten in 't begin. Tijdens het verorberen van men eerste energiereep na 15km gebeurde wat ik zo voor gevreesd had: lekke band achteraan! Ik kon bijna uit men vel springen, men hart klopte in men keel. 't zal toch niet waar zijn zeker!
Gelukkig was ik enkele weken eerder op training ook eens plat gereden en had ik de snelle bandenwissel nog in de vingers. Een goeie 5' later zat ik terug op de fiets schat ik. Tot aan de eerste beklimming van "the egg" op goed 30km heb ik gereden als een razende. Van hartslagen en al die zever niks aangetrokken, gewoon beuken op de pedalen en zo snel mogelijk men achterstand inhalen, op bepaalde momenten zag ik 170-180 staan op de HS-gegevens, maar dat kon mij niet bommen. Gelukkig kwam het bloed tijdig terug naar de hersenen en kon ik mij afwenden van deze zelfmoordpoging.

De rest van de fietsproef gebeurde volgens plan. De in totaal 4 beklimmingen vielen al bij al nog mee (eerder ardennen-cols dan alpencols).
Ik ergerde mij enkel aan de overijverige jury. Nooit eerder zag ik zo'n streng toezicht op drafting. Ik durf zelf beweren dat het herhaaldelijk geforceerd inhalen en afstand laten = uitzakken mij over de hele wedstrijd evenveel tijd en energie gekost hebben als men lekke band. Men blitse wedstrijdpakje werkte als een lap op een stier bij de jury. Gelukkig bleef het bij vele waarschuwingen en Deutsche scheldtirades.

Tijdens de parkoersverkenning met Luc VM had ik al gevoeld dat zijn fietsen goed zat en dat bevestigde hij. Met een persoonlijk recordgemiddelde haalde hij even over halverwege onverwacht Luc DV bij en liet hem sebiet ter plaatse.

Toen ik na 180km () aan het lopen begon, was de temperatuur reeds hoog opgelopen, het afzien kon beginnen. Het zwarte beest liet niet lang op zich wachten. Ik begon aan 4'30" de km maar dat bleek al snel niet haalbaar. Na 10km was het al eventjes wandelen bij de bevoorradingen en kwam ik niet meer onder de 5' de km. Op 25km ben ik men eerste muur tegengekomen. Maar jammer genoeg kwamen er nog 17 muren achter, voor elke km één. Op 10km van de streep kreeg ik nog een goede knuffel van men vriendin en dat gaf me terug de moed om de laatste lus te vervolmaken. De laatste kms begon ik toch wat te zwalpen (beetje nipte energieinname denk ik, zie onderaan), maar de streep kon mij niet meer ontglippen...een onbeschrijfelijk gevoel, pijn aan ieder spiertje, doodmoe, duizelig, maar euforisch.
Eindtijd: 9°43’53”

De 2 Luc’s vochten nog een spannend duel uit. Tegen alle logica uit vorige wedstrijden in, was het deze maal Luc DV die in het lopen jacht maakte op Luc VM. Laatste had toch iets de diep in de reserves getast in het fietsen en kreeg het behoorlijk lastig. Luc DV naderde tot op 300m. Toen Luc VM dit in de gaten kreeg vond hij nog een verborgen reservetank en kon uiteindelijk terug afstand nemen. Deze ultieme tempoversnelling zorgden er wel voor dat hij na de finish even het bewustzijn verloor. Na een kwartiertje kon hij de EHBO gelukkig reeds verlaten. Hij eindigde in 10°22’40”, goed 2’ voor Luc DV in 10°24’57”
Als je tussentijden onderaan bekijkt zie je eigenlijk dat Luc DV het ms wel heeft laten liggen in de laatste wissel. Maar jammer genoeg speelden darm- en maagproblemen net als in Leuven hem parten waardoor enkele sanitaire stops (in wissel en ook nog tijdens lopen) onvermijdelijk waren.

Enkele feiten voor de fanatiekers en toekomstige IMers:

Voeding ingenomen fietsen: 4x energiebar elk 60g + energiegel 25g
Drank ingenomen fietsen: 3 l Isotone dorstlesser + 0,5l energiedrank + 3,25l water
Voeding ing lopen: 2 gellekes squiezie 20g
Drank ing lopen: 0,5l isotone dorstlesser + 1 l cola + 2,25 l water

1 energiereep 60g(fietsen) en 1gelleke (lopen) minder dan voorzien en berekend en dat heb ik laatste 10km lopen gewaar geworden. Maar dan kreeg ik ms darmproblemen...

Tussentijden van de 3TTKers:

JEROEN LUC VM LUC DV
TOTAL SWIM - 3.8 km 56:45:00 1:29/100m 171 1:09:47 1:50/100m 961 1:03:18 1:39/100m 488

FIRST BIKE SEGMENT: 32km 32 km (59:07) 32.48 km/h (LEK) 32 km (55:20) 34.70 km/h 32 km (55:39) 34.50 km/h
SECOND BIKE SEGMENT: 63km 31 km (54:18) 34.25 km/h 31 km (57:48) 32.18 km/h 31 km (59:30) 31.26 km/h
THIRD BIKE SEGMENT: 90km 27 km (35:18) 45.89 km/h 27 km (35:59) 45.02 km/h 27 km (38:21) 42.24 km/h
FOURTH BIKE SEGMENT: 122km 32 km (51:26) 37.33 km/h 32 km (55:53) 34.36 km/h 32 km (56:21) 34.07 km/h
FIFTH BIKE SEGMENT: 153km 31 km (56:51) 32.72 km/h 31 km (1:02:22) 29.82 km/h 31 km (1:05:00) 28.62 km/h
SIXTH BIKE SEGMENT: 179km 26 km (37:53) 41.18 km/h 26 km (40:49) 38.22 km/h 26 km (41:10) 37.89 km/h
FINAL BIKE SEGMENT: 180km 1 km (1:48) 33.33 km/h 1 km (1:51) 32.43 km/h 1 km (2:01) 29.75 km/h
TOTAL BIKE 180 km (4:56:41) 36.40 km/h 85 180 km (5:10:02) 34.83 km/h 375 180 km (5:18:02) 33.96 km/h 430

FIRST RUN SEGMENT: 1.5km 1.5 km (5:54) 15.25 km/h 1.5 km (5:50) 15.43 km/h 1.5 km (5:59) 15.04 km/h
SECOND RUN SEGMENT: 7km 5.5 km (23:03) 14.32 km/h 5.5 km (23:55) 13.80 km/h 5.5 km (30:02) 10.99 km/h
THIRD RUN SEGMENT: 16km 9 km (50:16) 10.74 km/h 9 km (52:22) 10.31 km/h 9 km (51:34) 10.47 km/h
FOURTH RUN SEGMENT: 21.5km 5.5 km (27:17) 12.10 km/h 5.5 km (30:14) 10.92 km/h 5.5 km (28:34) 11.55 km/h
FIFTH RUN SEGMENT: 27km 5.5 km (27:56) 11.81 km/h 5.5 km (30:37) 10.78 km/h 5.5 km (27:30) 12.00 km/h LUC OPENT JACHT OP LUCVM
SIXTH RUN SEGMENT: 36km 9 km (58:25) 9.24 km/h 9 km (1:02:45) 8.61 km/h 9 km (56:15) 9.60 km/h
SEVENTH RUN SEGMENT: 42km 6 km (28:34) 12.60 km/h 6 km (29:12) 12.33 km/h LUC STEEKT TANDJE BIJ WANT VOELT HETE ADEM LUC DV 6 km (30:39) 11.75 km/h
EIGHTH RUN SEGMENT: 42.1km 0.1 km (1:15) 4.80 km/h 0.1 km (1:14) 4.86 km/h 0.1 km (1:16) 4.74 km/h
FINAL RUN SEGMENT: 42.2km 0.1 km (0:34) 10.59 km/h 0.1 km (0:34) 10.59 km/h 0.1 km (0:34) 10.59 km/h
TOTAL RUN 42.2 km (3:43:14) 5:17/km 109 42.2 km (3:56:43) 5:36/km 325 42.2 km (3:52:23) 5:30/km 349

TRANSITION TIME TRANSITION TIME TRANSITION TIME
T1: SWIM-TO-BIKE 3:31 T1: SWIM-TO-BIKE 3:37 T1: SWIM-TO-BIKE 4:31
T2: BIKE-TO-RUN 3:42 T2: BIKE-TO-RUN 2:31 T2: BIKE-TO-RUN 6:43

Geschreven door Jeroen "Ironman" Verheye