De eerste keer is altijd speciaal... door Ilse

De eerste keer…

Zondag 24 mei 2009 – Poldertriathlon Oostkerke

’t Was zover! Vroeg uit de veren; een lekkere boterkoek gehaald bij onze TTK-bakker; buiten op ’t bankske in de zon opgegeten.
Zalig, ontspannen…
Manlief wordt wakker en begint te denken hoe hij mijn koersfiets in Oostkerke wil krijgen; JA, LAP, daar zijn de zenuwen met als gevolg: maag in de knoop; misselijk; alle mogelijke manieren gezocht om mij te ontspannen ( spannende TV-serie helpt!)
(Want straks is het wel zover é; mijn eerste keer…)
De raad van onze trainer opgevolgd en mij nog eens goed laten gaan bij een bord pasta.

Eenmaal in Oostkerke toegekomen, zijn de zenuwen zo goed als verdwenen.
Nummertje halen; lijstje met to-do (van Miet gekregen) bovenhalen; loopschoentjes klaarzetten; fietsje nemen; naar de wisselzone; fietsje stallen; babbeltje slaan met één van de female PRO’s, Anne-Marie Dupont (tips ontvangen, Merci!)
En dan begint het…. AAAHHH waar is die badmuts???? Oef!!
Wetsuit aan en vooruit met de geit naar de startblokken.

Eenmaal in het water gesprongen viel het goed mee. ’t Was maar toen het startschot werd gegeven dat het er op leek dat ik ter plaatse aan het peddelen was om boven water te blijven. Er spookt dan vanalles door je hoofd: waar ben je aan begonnen????
Ja, daar is den trap! Ik ben eruit!! (net niet verzopen); over de mat; snelwandelen in dronken toestand naar je fiets.
M’n vriendin Tine stond al klaar met de fiets in de hand en ik…., ik stond daar nog te prutsen om mijn handschoentjes aan te doen!

De fietsrit was zalig; op ’t gemakske blijkbaar want iedereen stak ons voorbij. Die gasten zijn echte wielerterroristen!!
Na 38.5km houden we het voor bekeken en ruilen we onze fiets in voor de loopschoenen. Nog snel wat High5 (superspul!) and off we go!

Ideaal parcours om te lopen qua zon en schaduw, de kiezelondergrond iets minder, maar dat hebben we er met plezier bijgenomen.
Na anderhalve ronde heb ik Tine noodgedwongen achtergelaten en ben ik op mijn tempo beginnen lopen. Ik kon blijven lopen…. (Is dit te danken aan High5??)

NU, ik ben aangekomen met een totale tijd van 3.15 u. Helemaal alleen, bijna alle supporters (en deelnemers) al naar huis, op een paar na; waaronder Annouschka, die bleef roepen dat ik het kon (zit nu zonder stem).

Bedankt!!
Bedankt aan allen die mij goede raad hebben gegeven!
Bedankt aan al mijn supporters; Frederik, Nousch, Miet (ook op de fiets, Jan L. en Jurgen C) en vele anderen.
En natuurlijk mijne man, die al weken instaat als babysit; volledig uitgeput door het in toom houden van een kleine supporter, Iron Kid.
Hebben we niet gewonnen; hebben we toch vele leute gehad ( en een medaille…)

Ilse Heysse

Verslag Poldertriathlon door Danny

Verslag wedstrijd Danny,

Het waren ideale omstandigheden, niet te warm en niet te koud, afgezien van het water natuurlijk. Heb deze keer enkele minuten ingezwommen en dat scheelde wel bij de start, had direkt een goed gevoel, kwam van mijn wave ongeveer als 25e uit het water in 11:49. Overall de 36e zwemtijd en hiermee was ik best tevreden.
Wat het zwemmen betreft was het ditmaal niet Steven die de snelste tijd van de club neerzette maar, jawel, Robin! Hij zwom zomaar eventjes de 10e snelste zwemtijd namelijk 10:44 ! In zijn wave (derde) kwam hij 30 seconden vòòr de tweede zwemmer uit het water... Maak maar plaats vrij in baan 1!

Frederik Boussy en ik kwamen ongeveer gelijktijdig uit de wisselzone en fietsten ongeveer een 3 tal kilometer tot een groepje met Ivan ons inhaalde.
In de daaropvolgende ronde reed een renner voor mij aan de krinkeldijk verkeerd, ipv recht door te volgen reed hij naar links de oprit van een boerderij op. Ik kon niet anders dan meedraaien of ik reed hem in de flank. Daarna was het aan 50 per uur sprinten om weer bij de groep aan te sluiten en dat lukte ook. In Hoeke werd ik als laatste van de groep er in de bochten telkens uitgewaaierd en had uiteindelijk niet meer de kracht om ze bij te houden. Heb dan 1 ronde alleen gereden tot een groep kwam met o.a. Didier Claeys. Ben toch tevreden over het fietsen, 1:03:53.

Het lopen ging eerst stroef wat normaal is na zo'n fietstocht, daarna ging het lekker en na ca 3km kwam de kramp opzetten in mijn rechter been. Pas in ronde drie ging de kramp weer helemaal weg en kon ik weer volle bak lopen. Vlak voor de aankomst zag ik Steven en heb er nog een sprintje uitgeperst waardoor ik 1 seconde voor hem eindigde.
conclusie: ben heel tevreden, had ik in de groep van Ivan kunnen blijven was dat - 2 minuten en geen kramp tijdens lopen was misschien nog eens - 2 minuten, dus 1:03:45 zat er misschien wel in, maar goed als, als als, telt achteraf toch niet meer.

Heb nu wel geleerd om ook tijdens het fietsen een energiegel te nemen, deze die ik innam bij de start van het lopen is te laat beginnen werken...

Robin heeft tijdens het lopen zware krampen gekregen waardoor hij met veel pijn langs de kant heeft gezeten. Toch maar chapeau dat hij de wedstrijd alsnog gefinisht heeft.

Verder natuurlijk proficiat aan Françoise met haar eerste plaats,Wouter met zijn eerste plaats bij de jeugd , Ivan met zijn 15e plaats en al de rest van de club die meegedaan heeft.

Danny Devlieghe.

verslagje 1/2 triathlon Leuven door Luc Devoogdt

De halve triathlon van Leuven zou een eerste serieuze conditietest van
het seizoen worden.
Dat het lopen goed zat, wist ik uit de trainingstijden en de veloopzwem
in De Haan.
De zwemconditie was onduidelijker, de Veloopzwem was op dat vlak een
serieuze tegenvaller en ook het fietsen was een groot vraagteken.
Er afgereden worden in De Haan, en een tegenvallende lactaattest, gaven
toch niet echt vertrouwen.
De laatste trainingsblok had ik dan ook het accent op het fietsen
gelegd.
Echt veel goesting had ik er toch niet in, gezien de
weersomstandigheden, 4bft en een buitentemperatuur van 18 graden.
Het zwemmen heb ik behoorlijk rustig afgelegd, goed gelet op de
techniek en me niet opgejaagd. Er werden heel wat kloppen uitgedeeld
aan de boeien en even bekroop me een angstgevoel. Dan maar even wat
rustiger water opgezocht, vooraleer terug in de bende te kruipen. Na
een vlotte wissel de fiets op richting Leuven. Groot was mijn
verwondering toen ik na enkele kms werd ingehaald door Jeroen.
Blijkbaar hadden we ongeveer even snel gezwommen, maar was ik wat
sneller de wisselzone uit.
Frederik Van Lierde ging als eerste van start op de fiets. Aan de
vaartdijk te Leuven ging hij op het natte wegdek onderuit en game over.
De eerste fietsronde ging vlot en rigoureus paste ik mijn
uitgestippelde voedingsplan toe. Toen ik opnieuw bij Jeroen kwam, wist
ik dat er iets niet in orde zat bij hem. Met zijn fietskwaliteiten zie
ik hem anders alleen nog terug aan de finish. Wat problemen met de
fietspositie blijkbaar. De tweede ronde was een stuk zwaarder, de wind
was wat meer komen opzetten en de stevige klim in het parcours begon
wat door te wegen. Ik had Ivan hier al bij me verwacht, blijkbaar had
hij ook geen zo'n superdag. Hij zou uit de wedstrijd stappen na 1 ronde
lopen. Na de derde ronde een vlotte wissel en beginnen lopen. De
beentjes voelden toch vermoeid aan. Het loopparcours was toch niet van
de poes. Veel klimmen en dalen, draaien en keren, kasseien, kiezel,
tarmac, ... Heel moeilijk om een goede loopsnelheid aan te houden.
Telkens veranderingen van tempo, optrekken en afremmen. De voeding
blijven verzorgen, een 2-tal immodiumtjes innemen en een goed tempo
aanhouden was de boodschap. Ik wou 1:30 lopen, dus 3 rondjes van 30'.
Ronde 1 en 2 op schema, ronde 3 wat verval, maar toch content
gefinisht. Tijdens het lopen lichtte Jeroen me in dat ook Jan de
wedstrijd verlaten had.
Zaterdag staat St-Laureins op het programma, maar eerst kijken of ik
voldoende gerecupereerd geraak, want de achillespezen sputteren wat
tegen en de quadriceps schreeuwen nog te hard bij het traplopen.

Luc Devoogdt.

Verslagje door Jeroen 1/2 triathlon Leuven

kort berichtje na Leuven.

4TTKers aan de start. Slechts 1/4 aangekomen. Enkel Luc DV met een mooie tijd net boven kon de 4°30' kon de eer van de club hoog houden. Zowel Ivan, Jan als mezelf moesten de strijd staken om verschillende redenen. Jan LF had vanaf 't begin een rotgevoel en besliste om het kort na 't zwemmen voor bekeken te houden. Ikzelf was de 2de opgever. Het zwemmen ging nog redelijk. Ik kwam een 10tal seconden voor Luc DV uit het ijskoude water. Luc nam de betere wissel waardoor ik direct kon achtervolgen. Ik kwam met stramme verkrampte benen uit het water en kreeg er pas na 10km (toen ik Luc bijhaalde) wat leven in. Maar het was van de regen in de drup. Het euvel van vorig jaar die uitstralende rug- heuppijn naar het linker been (waarvan ik nu al 6 maand geen last meer had) zorgde er voor, dat ik na 25km op "één beenkracht" moest verder sukkelen. Ik verdenk men nieuwe tijdritfiets met alle positieproblemen van dien als oorzaak. Resultaat opgave na 30km fietsen.

Ook Ivan kende zijn deel van de problemen. Na een zeer matige zwemproef, kwam hij nooit in een deftig fietsritme. Toen er halverwege het lopen geen beterschap kwam (op dat moment dik 5' achter op Luc DV) gaf hij er ook de brui aan. Onvoldoende hersteld van ziekte (antibioticakuur) en schakelproblemen waren de hoofdredenen.

Maar genoeg gezaag, er is werk aan de winkel. Afspraak in UZ voor fietspositie. En verder een goede osteopaat zoeken om die rug/heupblokkade eruit te krijgen.

In Brugge moet het maar eens lukken desnoods al kruipend.

Jeroen Verheye.