dinsdag 24 november 2009

Verslag IM Arizona door Luc Vanmaele


Hallo iedereen! Het zit er weer eens op en ik ben echt heel tevreden met mijn eindtijd van 10u22. De laatste dag en uren voor de wedstrijd is alles naar wens verlopen en heb ik zonder stress en zonder het minste probleem naar de start kunnen toeleven. 's Morgens op om 04u30, beetje eten en dan de gezellige drukte van de wisselzone met 2500 ironman in spe. Een kwartuur voor start al in het frisse water (17° C) en dat viel wat tegen maar anders kon ik helemaal achteraan starten. Het zwemmen was met 1u11' matig goed maar ik zat voor het grootste deel van het traject in een segment waar heel wat atleten zaten en dus kreeg ik konstant wat trekken en duwen te verwerken en dat is niet bevorderlijk voor de tijd, het was een voordeel dat het water drinkbaar was want je krijgt wel het een en ander binnen! Soms leek het meer op een gevecht op leven en dood dan stijlvol zwemmen! Na de eerste wissel dan de fiets op en er was toch wel behoorlijk wat wind bij het weggaan van Tempe en dat zie je aan de splittijden : heen 1u, terug dan maar 45' met de wind van achter en licht hellend naar beneden, topsnelheid 57 km/u. Het fietsen ging dus heel goed en zelfs toen in de derde ronde de wind wat draaide kon ik toch min of meer dezelfde rondetijd aanhouden. Ondertussen was het heerlijk warm 24-25°C geworden, ideaal triatlonweertje en dat in het begin vd winter! Transitie 2 ging heel vlot en na een sanitaire stop (verplicht in de toiletten, hier in puriteins America is een plasje tegen een boom uit den boze...) heb ik alles op alles gezet en het hoogst mogelijke tempo aangevat. Dat ging heel redelijk gedurende de eerste van drie ronden maar dan werd het moeilijk en vooral de vele hellingskes begonnen pijn te doen. Net voor half marathon had ik het even heel moeilijk en vreesde ik even voor een doemscenario met meer snelwandelen dan lopen maar na een verfrissing bij een aid station kon ik blijven lopen. Ik moest dan overschakelen op 'survival mode' : alleen denken aan blijven lopen, blijven lopen... het tempo kende wel wat verval. Je begint dan te rekenen en tellen (conversie miles naar kilometer zonder rekenmachine!) en ik dacht nog aan t een tijd in de buurt van 10u20. Ik heb veel 'lijken opgeraapt' en dat geeft telkens wel moed. Tijdens de derde ronde werd het iets frisser opnieuw en toen de meet stilaan in zicht kwam heb ik er nog eens alles uitgeperst om uiteindelijk te eindigen met 3u45 marathontijd en dus 10u22' eindtijd.

Ik ben supercontent want ik heb konstant kunnen blijven lopen en met de huidige voorbereiding en conditie heb ik er alles uitgehaald wat er in zat. Beter kon ik gisteren echt niet. Misschien 2 tot 3' sneller in het zwemmen maar dan moet er wat minder volk zijn. Sneller fietsen zou kamikaze werk zijn geweest, ik heb de body niet om nog sneller te gaan (33.9 km/u gemiddeld is al heel behoorlijk). Alleen in het lopen zou ik nog kunnen verbeteren en maximaal 10' winnen maar dan moet ik zowel qua intensiteit als aantal kilometers de training opdrijven. Helaas ik kom nu al tijd te kort en bovendien dreigen dan weer de blessures zoals de voorbije 2 jaar en dat heb ik er niet voor over.
In mijn age group 6° en hiermee net als in Zuid Afrika net het podium gemist (de vijf eerste kregen op het podium een trofee). Ook geen Hawaii kwalifikatie : de vier plaatsen in mijn age group werden allen direkt genomen wat te verwachten was zo vroeg na Hawaii : iedereen moet zich nog kwalificeren. Er was maar 1 leeftijdscategorie waar bij de roll down twee gelukkigen toch nog een slot konden bemachtigen, bij de meeste was het dus 0 en hier en daar eentje.
Trouwens jullie moeten de tijden van de agegroupers eens bekijken : fenomenaal, het wordt elk jaar straffer en straffer en dus moeilijker om een slot te bemachtigen.
Bij de pro's heeft Axel Zeebrouck met zijn 13° plaats een beetje ontgoocheld maar het was zijn eerste volledige en hij heeft wat leergeld moeten betalen.
Ik kan dus supertevreden terugkijken op een geslaagde wedstrijd en stillekes plannen maken voor de toekomst maar nu eerst wat chillen hé!
Met dank voor de vele aanmoedigingen : dat helpt echt wanneer je het kwaad krijgt!!! Tot in België ('t schijnt dat het geen weer is om terug te komen, misschien moet ik toch nog wat langer blijven...)
Hasta luego! Luc

vrijdag 20 november 2009

Luc Vanmaele is klaar voor IM Arizona



Hello Belgium, hier in Tempe Arizona worden de laatste voorbereidingen getroffen voor de wedstrijd van zondag. Alles verloopt naar wens en de 'moral' is goed! De voorbereiding was in die zin beter dan de voorbije 2 jaar omdat ik zonder blessures heb kunnen wat meer volume in het lopen trainen. Snelheids- en intervaltraining was er echter wel nog steeds niet bij, daarvoor had ik wat schrik voor nieuwe kwetsuren. Het klimaat hier is dat van de woestijn en dat wil zeggen 's morgens vrij koud en overdag heerlijk warm. Dat eerste kan voor problemen zorgen : het water heeft slechts 18° C en dat is ook met wetsuit vrij fris! Bij de zwemtraining van gisteren voelde ik mijn vingers niet meer bij het binnenkomen. De eerste 2 uur op de fiets zijn dan ook relatief killig. Maar eens 10u warmt het zeer snel op en dan is het heerlijk. Het fietsparcours is ongetwijfeld het snelste van het ironmancircuit dat ik al ontmoet heb : 3 ronden van 60 km met slechts heel lichte niveauverschillen in het heengaan en de grote molen aan 40 km/u in het terugkeren. Alleen de wind kan nog parten spelen maar dat is dan voor iedereen gelijk hé. Het venijn zal echter in de staart zitten : het lopen omvat 4 rondjes in een soort 8-lus en het gaat konstant lichtjes op en neer met o.m per ronde 3x over een lange brug en ook stukjes off-road. Het wordt dus weer een kwestie van doseren (maar is dat niet altijd zo?) en ook vooral van veel drinken : de lucht is hier kurkdroog (vochtigheidsgraad 5-15%) en eigenaardig genoeg zweet je hier vrij weinig maar je verliest al je vocht via de uitgeademde lucht dus zeer verraderlijk.
Wat het zondag wordt is moeilijk te voorspellen : er kan zoveel mis gaan remember Brasschaat (tikker) en Zwintriatlon (platte band) maar zonder tegenslag kan het hier een snelle wedstrijd worden. We zien wel, ik ben tevreden met een goed ingedeelde regelmatige wedstrijd zonder pech en we zien dan wel waar we uitkomen.
Start om 15u Belgische tijd zondag (8 u tijdsverschil) en te volgen op www.ironmanlive.com . Ik hou jullie op de hoogte na de wedstrijd. Vele groeten vanop het zonneterras aan het zwembad (hihi)
Luc Vanmaele

vrijdag 6 november 2009

Fré Rappé , het NY Marathon verhaal


Met een super goed gevoel ben ik terug in ons klein landje.
Hadden een gepast city weertje.

MANHATTAN wil volgens de Amerikanen zeggen; het land van de heuvels en dit mag je gerust geloven.

Dday ; marathon dag
om 04u opstaan om vervolgens 05u opgehaald te worden naar de verzamel bussen.
06u aankomst op start locatie STATEN ISLAND.

Daar wachten op grasplein (dorpen genoemd)tot uur van de start in een weer situatie van 6°C/ veel wind en motregen,
deze niet ideaal voor een tijd marathon te lopen
08u40 naar start wave begeven om 09u40 te starten
09u40 startschot(kannon).
na 02u57:15 finish bereikt dit na een zwaar en klimmend parcour
mijn tijd was goed voor 741ste plaats op de 40.0000deelnemers


Nadien hoort er ook nog wat shopping en seight-seeing bij.


groeten Rappé Frederik