Voor de meesten is het einde van het seizoen iets om naar uit te kijken.
Dat was niet het gevoel dat bij mij overheerste, wel dat van zin in ontspanning.
Het vele werk eist zijn tol. Hoe erg? Dat kun je hier lezen.
Het is het relaas van werkdagen in loondienst met verplaatsing van en naar Tielt en vervolgens nog een zelfstandig bijberoep uitoefenen.
Triatlon is de laatste tijd een bijzaak geworden aangezien er nog de aankoop van een woning en de daaropvolgende verbouwing gepland staan.
Daar komt vanzelfsprekend de portie administratie bij kijken hetgeen dus zorgt voor minimaal trainingsarbeid. Nu ja ik ga jullie er niet verder mee vervelen.
Weer getracht een dubbelslag uit te voeren door zowel te starten in de triatlon van Zwijndrecht als in het BK duatlon in Wetteren. Starten is gelukt, al was dat niet vanzelfsprekend in Zwijndrecht en aankomen was dan weer moeizaam in Wetteren.
Voor de start van de triatlon, helse taferelen: een gezamenlijke trip naar de start werd te hard op gang getrokken en de wind blies de groep in flarden. Een stekende regenbui bracht iedereen aan het rillen, de spoorwegovergang werd door 2 met valpartij bezegend, wat verderop gevolg door een lekke band die tot opgave dwong en weer verder weer 2 atleten tegen de vlakte alsook een moeder met kind. Tot nu toe nog zonder erg. In de wedstrijd volgden nog vele spoorovergangen en die zorgden dan wel voor flink wat schade in die mate dat er 2 naar het ziekenhuisgevoerd werden. Dat was dan ook het enige dat op de organisatie kon afgerekend worden want verder was het puik georganiseerd met lekker warm water, een zonnetje op het eind van het fietsen en een loopparcours type heen en terug met als toetje een concert van wat artiesten achteraf. Hopelijk leert de organisatie nog wat bij maar geeft ze zeker niet op.
Ja wat prestatie betreft: niet denderend maar al bij al niet slecht naar wat de dag nadien zou zijn.
Start van een BK met de bekende duatlonnamen in de voorste rangen. Na 100m waarin eigenlijk niet eens fors gelopen werd, was het al duidelijk. Vandaag zat er niks in. Zwaar veldloop parcours ook met wat heuveltjes, wel mooi. Na het eind van het lopen ergens 10-de laatste. Bij het fietsen nog minder dan een gat in een pak boter kunnen rijden en zowaar als laatste? Terug in de wisselzone. Terug iets opgehaald in het lopen, voor het oog van enkele supporters een vernederende wedstrijd. Gewoonweg erbarmelijk. Het vat was leeg, het vet was van de soep en nog zowat uitdrukkingen, maar wel uitgedaan, zowaar iets positiefs... Toch maar weer trainen volgend jaar … of het houden bij lopen, afgewisseld met occasioneel fietsen en zwemmen.
Met vriendelijke groet,
Tom Kuystermans
vrijdag 15 oktober 2010
donderdag 7 oktober 2010
Verslag Challange Barcelona door Luc Vanmaele
Zondag 3 oktober was er in Barcelona de 2e editie van de Challange, volledige triathlon.
De wedstrijd werd gewonnen door de Deen Jonson in 8:19
Maar ook aan de start was onze Luc Vanmaele voor zijn 18e volledige ; Hier is zijn verslag.
NOG EENTJE OM HET AF TE LEREN
VERSLAG CHALLENGE BARCELONA 03/10/10
Na Regensburg was het verzadigingspunt voor mij nog niet bereikt en zag ik het zitten om nog een long distance te doen. De wedstrijd uit het challenge circuit in Barcelona zag ik wel zitten. Je kan heel laat nog inschrijven, het is niet al te ver of te moeilijk om er te geraken en het weer is daar op dit moment van het jaar nog ideaal.
Vooraf had ik als ambitie enkel te genieten van het geheel en zo goed mogelijk te lopen.
Plaats van het gebeuren het stadje Calelle ong 40 km ten noorden van Barcelona, een gezellig Catalaans kuststadje dat leeft van de toeristen.
De start werd gegeven vanaf 07u30 in maar liefst 11 verschillende waves : wat een verademing in vergelijking met die angstaanjagende massastart in andere wedstrijden. Ik zat in wave 4 samen met alle oudjes van 50 of meer : onze grijze badmutsen waren eigenlijk overbodig… Heerlijk warm helder water en toch met wetsuit dus echt bijna ideaal voor mij. Er was wel wat deining en de boeien lagen ver uiteen zodat wel wat extra meters werden gezwommen maar dat kon me niet storen. Als 9° uit het water in 1u09 was goed zonder meer. Het fietsen bestond uit 2 grotere en 1 kleinere ronde op de drukke kustweg die volledig verkeersvrij was gemaakt over een trajekt van 33km, wat een luxe! Je kan het vergelijken met de expressweg die zou afgesloten zijn over die afstand. Licht golvend parcours en perfekte asfalt globaal dus vrij snel. En ik had op de fiets een goed gevoel gedurende het hele trajekt en dat deed me dromen van een goede totaaltijd en heeft me de plannen wat doen bijsturen; in plaats van in te houden en het accent op een goede marathon te leggen gokte ik toch dat een totaaltijd onder de 10u30 er in zat. Na 5u32 fietsen (gem 33 km/u) begon ik vrij goed aan de marathon aan 12km/u en kon dit 10 km volhouden zonder problemen. 28°C zorgde voor toch een vrij warme wedstrijd. Een vrij vlak wat saaie omgeving met in elke ronde van 10.5 km een tunnel en een klein brugje om wat relief te hebben. Maar dan ging het licht uit en sputterde de motor. Ik had het kunnen weten want de totaalvoorbereiding was zeker niet optimaal geweest zowel in aantal trainingsuren als intensiteit betrof. Maar ja een mens droomt soms hé.
Alle denkbare kwaaltjes kwamen aan bod (ik bespaar de details) maar gelukkig niet die onhoudbare krampen van Regensburg. Martine supporterde haar ziel uit het lijf maar ik kon niet sneller meer lopen. Het doel werd dan maar noodgedwongen bijgesteld om onder de 11u te finishen en dat lukte uiteindelijk : 10u55’ 6de plaats in de categorie 50-54.
Winnaar in onze categorie werd ‘vader’ Geerts, de patriarch van de bekende triatlonfamilie uit Beveren in een tijd van liefst 9u52 min, amai!!
Deze wedstrijd is zeker een aanwinst in het aanbod van volledige triatlons en het challenge circuit moet qua organisatie zeker niet onderdoen voor het ironmanlabel. Het is ongelooflijk hoeveel mensen elk jaar opnieuw de stap zetten naar een volledige.
Globaal ben ik zeker niet ontgoocheld, ik haalde er uit wat mogelijk was, het ideale scenario kon ik echter niet aanhouden maar daarvoor zou ik nog meer trainingstijd moeten hebben en een verjongingskuur moeten ondergaan …
Nu volgt een periode van rust en smeden van snode plannen voor volgend jaar!
Luc Vanmaele
De wedstrijd werd gewonnen door de Deen Jonson in 8:19
Maar ook aan de start was onze Luc Vanmaele voor zijn 18e volledige ; Hier is zijn verslag.
NOG EENTJE OM HET AF TE LEREN
VERSLAG CHALLENGE BARCELONA 03/10/10
Na Regensburg was het verzadigingspunt voor mij nog niet bereikt en zag ik het zitten om nog een long distance te doen. De wedstrijd uit het challenge circuit in Barcelona zag ik wel zitten. Je kan heel laat nog inschrijven, het is niet al te ver of te moeilijk om er te geraken en het weer is daar op dit moment van het jaar nog ideaal.
Vooraf had ik als ambitie enkel te genieten van het geheel en zo goed mogelijk te lopen.
Plaats van het gebeuren het stadje Calelle ong 40 km ten noorden van Barcelona, een gezellig Catalaans kuststadje dat leeft van de toeristen.
De start werd gegeven vanaf 07u30 in maar liefst 11 verschillende waves : wat een verademing in vergelijking met die angstaanjagende massastart in andere wedstrijden. Ik zat in wave 4 samen met alle oudjes van 50 of meer : onze grijze badmutsen waren eigenlijk overbodig… Heerlijk warm helder water en toch met wetsuit dus echt bijna ideaal voor mij. Er was wel wat deining en de boeien lagen ver uiteen zodat wel wat extra meters werden gezwommen maar dat kon me niet storen. Als 9° uit het water in 1u09 was goed zonder meer. Het fietsen bestond uit 2 grotere en 1 kleinere ronde op de drukke kustweg die volledig verkeersvrij was gemaakt over een trajekt van 33km, wat een luxe! Je kan het vergelijken met de expressweg die zou afgesloten zijn over die afstand. Licht golvend parcours en perfekte asfalt globaal dus vrij snel. En ik had op de fiets een goed gevoel gedurende het hele trajekt en dat deed me dromen van een goede totaaltijd en heeft me de plannen wat doen bijsturen; in plaats van in te houden en het accent op een goede marathon te leggen gokte ik toch dat een totaaltijd onder de 10u30 er in zat. Na 5u32 fietsen (gem 33 km/u) begon ik vrij goed aan de marathon aan 12km/u en kon dit 10 km volhouden zonder problemen. 28°C zorgde voor toch een vrij warme wedstrijd. Een vrij vlak wat saaie omgeving met in elke ronde van 10.5 km een tunnel en een klein brugje om wat relief te hebben. Maar dan ging het licht uit en sputterde de motor. Ik had het kunnen weten want de totaalvoorbereiding was zeker niet optimaal geweest zowel in aantal trainingsuren als intensiteit betrof. Maar ja een mens droomt soms hé.
Alle denkbare kwaaltjes kwamen aan bod (ik bespaar de details) maar gelukkig niet die onhoudbare krampen van Regensburg. Martine supporterde haar ziel uit het lijf maar ik kon niet sneller meer lopen. Het doel werd dan maar noodgedwongen bijgesteld om onder de 11u te finishen en dat lukte uiteindelijk : 10u55’ 6de plaats in de categorie 50-54.
Winnaar in onze categorie werd ‘vader’ Geerts, de patriarch van de bekende triatlonfamilie uit Beveren in een tijd van liefst 9u52 min, amai!!
Deze wedstrijd is zeker een aanwinst in het aanbod van volledige triatlons en het challenge circuit moet qua organisatie zeker niet onderdoen voor het ironmanlabel. Het is ongelooflijk hoeveel mensen elk jaar opnieuw de stap zetten naar een volledige.
Globaal ben ik zeker niet ontgoocheld, ik haalde er uit wat mogelijk was, het ideale scenario kon ik echter niet aanhouden maar daarvoor zou ik nog meer trainingstijd moeten hebben en een verjongingskuur moeten ondergaan …
Nu volgt een periode van rust en smeden van snode plannen voor volgend jaar!
Luc Vanmaele
Abonneren op:
Posts (Atom)