Het was een leuke boel daar in Leuven: We hadden er onze eigen parkeerstrook net naast de start ( we waren ook al in een kleine colone afgezakt via de E40.) 9 TTKers aan de start. Vooreerst de bende van Klagenfurt: 3 afgetrainde atleten en 1 moedige. Luc VM, Luc DV, Jeroen in hun zware trainingsweken die een duurtraining kwamen doen, Dick echt wel op de sukkel met een kuitblessure die kwam zwemmen en fietsen en een enthousiaste supportersfamilie had meegebracht.Bernard Deleener en Frederik VDM die hun seizoensstart wilden maken, Ivan De Bruyn die stiekem iets kwam bewijzen , het fenomeen Jan Lefevere ( rechtstreeks uit de bakkerij voor zijn 4° trainingswedstrijd) en ikzelf die mijn ( gemiste) seizoensstart wou goed maken.
Allemaal min of meer klaar voor de halve afstand. Met de bus naar Wijgmaal voor de zwemstart. Zeer warm was het water niet in het kanaal:16.5°c . 2.5 km stonden ons te wachten. Voor mij verliep de start eens niet met de gebruikelijke paniek. Ik probeerde voetjes te vinden maar die wilden niet gevonden worden ( hevige stampbewegingen drongen mij steeds terug). Na een paar minuten kwam de paniek dan toch met een paar gulpen kanaalwater. Nog nooit zoveel schoolslag gezwommen tijdens een triatlon. Het zwemmen bleef duren en ook het watergevecht. De trap was een verlossing: stomverbaasd was ik na het afklokken 42’ 16’’. Meer vechten dus in het vervolg.
Dick en Luc DV waren zich al aan het omkleden toen ik de wisselzone binnenkwam. Jeroen was letterlijk al gaan vliegen. Net achter ons kwamen Luc VM, Frederik; Ivan , Bernard en Jan het water uit geklommen ( niet noodzakelijk in die volgorde).
Met de elastiekenmethode van Luc Van Lierde (http://blog.sport.be/the_road_to_kona/2007/05/tip_2.html) probeerde ik mijn fietswissel te optimaliseren (1’ 50’’). Achteraf bleek er nog een elastiek aan mijn rechterschoen te hangen.De omgevingstemperatuur begon ondertussen op te lopen ( het draaide toen al rond de middag). Eenmaal op de fiets kon de wedstrijd dus beginnen. Ik zag Luc net om de hoek verdwijnen toen ik de mat passeerde. Een mooier mikpunt kan een mens zich moeilijk voorstellen. Een gestileerde, afgetrainde griekse god op een trekfiets. Allez de keizersberg over en Luc goeiendag gezegd. Dan de eerste keer voorbij de start waar de Dick zijn trouwste supporters ook mij luid toeschreeuwden. Dat kan deugd doen. Wat verder kwam ik Dick tegen en terug aan de vaart zag ik ook Jeroen ( alleen fietste die al aan de ander kant van de vaart, ver buiten bereik dus).Iedereen zat al op de fiets en af en toe kon je eens roepen of zwaaien naar een rode teamgenoot aan de andere kant van het kanaal. Ondertussen was Inge ook al komen meeroepen en ook een vriend van Frederik en 2 vrienden van mij schreeuwden hun keel schor.Alle beetjes kunnen helpen hé. Ik reed mijn eigen wedstijd en had weinig oog voor wat er voor en achter mij gebeurde. Heel veel controle op het stayeren vond ik ( waarom niet hé).Ik spaarde mij niet echt in het fietsen want van het lopen verwachtte ik niet zoveel ( herstellende van kuitblessure).
Jan VG riep me tijdens de laatste keer Keizer toe dat mijn teamgenoot 7’ voor mij lag. Jeroen was dus supergoed bezig. Eén km verder zag ik een rood-blauwe poep in sierlijke stijl bergaf sjezen ( Jeroen met een fantastische inzinking of een lekke band hoopte ik?). Het bleek Jan te zijn bezig aan zijn wekelijkse slaaponthoudingstraining Wie doet het hem na? Zo’n beroep, zo’n karakter.
Altijd leuk als je de fiets weer kunt stallen vind ik en de loopsloffen kunt aantrekken. Wel een beetje warm vandaag ( 27°C liet ik me achteraf graag wijsmaken). Bril en pet opzetten dan maar. 4 ronden van een kleine 5 km en het leed zou geleden zijn ( daar begon het toch een beetje op te lijken vond ik ). 2 waterposten moesten ons vochtig houden tijdens het lopen. Hop met de beentjes. Eerste ronde erin komen en op het einde van de vaart zwaaien naar Jeroen, 2° ronde een vent inhalen die na het passeren de eerste vrouw bleek te zijn, Het begint warm te worden onder die pet ( water onder kappen en terug opzetten), 3° ronde Luc DV het beloofde schouderklopje geven net voor zijn darmprotest ( vriendelijke jongen die bij de mensen aanbelt om naar het toilet te mogen). Bernard reageert niet meer bij aanspreken, maar loopt verder. Jan VG komt zeggen dat het water dient om te drinken in plaats van over mijn kop te gieten. Mijn frank begint te vallen, zoals steeds een beetje laat. Weer water onder de pet, zwaaien naar Jeroen ( roepen levert een piepstem op). 4° ronde pet in de trisuit stoppen want het is eigenlijk alleen maar warm en geen zon ( ondertussen oververhit onder dat ding); 2 Gellekes slikken en proberen niet te vertragen. Straks eten en douchen.Ondertussen is heel de blauw-rode brigade aan het lopen. Zwaaien lukt ook al niet zo goed meer.Daar is de brug en de aankomst, nog een spurtje en Jeroen die breedlachend mij welkom heet. Water, water, niet om te drinken maar voor de koeling. Even bekomen en luisteren naar het verhaal van Dick die blijkbaar op de hoogte is van alle anderen. Jeroen buiten categorie loopt zonder tapering-off iedereen naar huis. Ivan is supergoed bezig ( zijn 2° jeugd), Luc DV blijft darmlast hebben, , Luc VM op training: rustig gezapig, precies zonder inspanning ( de dag ervoor 4 uur op de fiets, 1 uur in het zwembad), van die man valt nog veel t e leren, Frederik zonder training en op karakter ( bestaan er dan toch nog echte venten of zit Inge daar voor iets tussen);Bernard herstellende van blessureleed blijft gaan en moet erna de aankomst even bij gaan liggen ( hulpvaardige hollanders lenen ons gelukkig 6 zouttabletten van 300 mg Nacl), Bakker Jan kan er nog mee lachen op de streep. Volgende week weer een wedstrijdje zegt hij.
En dan de beloning: BBQ bij huize Inge & Frederik, smullen genieten, napraten en lekker ijs.
De afwezigen hadden duidelijk ongelijk. Als dank voor de vele aanmoedigingen stel ik me kandidaat om te komen supporteren in Brugge.
2 dagen later diarree en buikkrampen. Zou kanaalwater drinken dan toch iets minder goed zijn dan bronwater?
Geschreven door Dries Ampe .
