antwerp marathon

zondag 22 april werd voor het eerst opnieuw een marathon georganiseerd in antwerpen. naast verschillende duizenden deelnemers voor de ten miles stonden zo'n 1500 lopers aan de start voor de marathon. het was een stralende dag, een beetje fris nog in de ochtend, maar tegen de middag was het zelfs flink warm.
ik had pas op het laatste nippertje beslist mee te doen, zomaar, zonder de bedoeling een snelle tijd neer te zetten. ik zag het eerder als training, en om me er terug aan te zetten. de avond ervoor nog laat uitgezeten en zeker te weinig gerust. 4 uur tien was het idee van het mogelijke. ik wou samen lopen met een vriend die hetzelfde tempo in gedachten had.
we liepen vijf km zeer rustig, zonder uurwerk, zonder idee van tijd en tempo. daarna een tiental kilometer samen met een vrouw die meedeed aan de aflossingsmarathon. ze zat in een ploeg met start to runners. ze liep echt goed, maar verliet ons aan km 15. aflossing. wij hadden nog 27 km te gaan. het werd best warm, maar de bevoorrading was goed: veel water in bekers en ook in flesjes. ook telkens flesjes gatorade. jammer dat er geen sponzen waren. af en toe waren er ok bananen. appelsienen hadden op deze warme dag niet misstaan, maar we konden echt niet klagen over de organisatie. de tafels waren mooi breed gespreid en we liepen elkaar niet voor de voeten. ik denk dat ik aan elke bevoorrading ongeveer een halve liter gedronken heb. het was echt wel warm.
we passeerden zowat overal in antwerpen centrum. op de meir was natuurlijk het meeste sfeer. eenmaal op de singel, werd het een beetje saai, tenzij we een kruispunt passeerden, waar de sfeer opgekrikt werd door het geclaxoneer van de rijen en rijen files die naar 't stad wouden...
we passeerden de helft aan 2 uur 03. sneller dan vooropgsteld. het rivierenhof bracht wat aangename verkoeling.
daarna ging het met mij alsmaar beter, met mijn medeloper daarentegen alsmaar trager. ik heb nog 8 kilometer met hem meegelopen, door de tuinwijken rond antwerpen, maar op den duur was zijn tempo zo gezakt, dat ik het bijna stappend kon volgen. ben er dan alleen vandoor gegaan en heb nog een schitterende 14 kilometer gelopen. een negatif split gemaakt, en alleen maar mensen ingehaald. zelfs deze van de aflossingsmarathon waren niet meer veilig! aan kilometer 40 kwam ik nog een kennis tegen. hij had 5 min/km vooropgesteld, maar een zware klop gehad aan de helft. ik vroeg hem of het nog mogelijk was onder de vier uur te duiken; hij dacht van niet, maar wou het wel proberen: hij zet daar een demarrage in van jewelste. ik probeer hem te volgen en het lukt wonderwel. meer zelfs. aan km 41 kan ik hem achterlaten. ik sprint zowat de laatste kilometer, en kom aan 4 uur en twee seconden over de meet. drie seconden tekort, maar dat geeft niet. het zou gelukt zijn als ik sneller alleen was gaan lopen, maar het is schitterend op deze manier. we hebben honderuit kunnen babbelen, en ik heb een goede tijd en ik heb er echt van genoten.
mijn vriend heeft het echt lastig gehad en kwam een beetje ziek aan 4u45 over de streep. hij zag wat grijs. misschien dat zijn 56 km wedstrijd twee weken ervoor nog teveel meespeelde om echt te kunnen profiteren.
daarna konden we met de tram terug naar linker oever waara een bolleke op ons wachtte.
een aanrader, vooral ook omdat het zo dichtbij is!

Mario en Danny in marathon Rotterdam

De 27ste editie van de marathon Rotterdam gaat de geschiedenis in als de warmste ooit met temperaturen van meer dan 28°C. Ons doel was om onze besttijden te verbeteren (Mario 3u11,Danny 3u25).In dit weer was dit eigenlijk onmogelijk maar tegen beter weten in toch gestart op een schema van respectievelijk 3u05 en 3u20. De eerste kilometers lag de hartslag reeds 10 slagen/min te hoog wat deed vermoeden dat een toptijd er niet inzat. Halfweg kwam ik door aan 1u35 en moest toen al 20 seconden prijgeven op mijn kilometertijden. Aan 30 km heb ik dan maar beslist om te stoppen en mij niet volledig uit te putten voor een tijd van pakweg 20 min boven m'n besttijd. Een 15-tal minuten later gaf ook Danny er de brui aan (na 31km) voor dezelfde reden. Kort nadien besliste de organisatie de wedstrijd te staken wegens de extreme omstandigheden. Aan het 30 km-punt werden de lopers afgeleid naar de finish en mochten ze de laatste lus van 10 km niet meer afleggen. Niettegenstaande we ons doel niet gehaald hebben hebben we toch een belangrijke les geleerd: probeer bij 28°niet je besttijd te verbeteren maar stel je doel bij en geniet van de wedstrijd. Je bent nooit te oud om te leren....